Inventaris

Wegvoeringstraat 308 (Wetteren)
Het Provinciaal domein Den Blakken omvat de villa Den Blakken, tijdens het interbellum gebouwd in in 1930-1931 naar ontwerp van Adolphe Staatje. Grote villa in cottage- of Normandische stijl met verspringende volumes van één en twee bouwlagen onder zeer steil snijdend schilddak en lagere zadeldaken met verschillende nokhoogtes en diverse dakkapellen. Het provinciaal domein omvat verder enkele thematuinen en arboretum ontworpen door Wim Vidts en een stuifduinengebied als één van de best bewaarde relicten van dergelijke duinen langs de Schelde. Dit duinengebied wordt gekenmerkt door de vele hakhoutstoven en enkele heiderelicten.

Oud Dorp (Wichelen)
Deze begraafplaats omvat de voormalige ovale site van de oude parochiekerk met omringend kerkhof. Dicht bij de Schelde staat de grafkapel opgericht door de familie Van Herzele en opgetrokken tussen 1893 en 1895. De kapel werd ingeplant op de fundamenten van het koor van de oude kerk en bestaat uit twee delen: een Calvarie met grafplaat voor Theodoor van Herzele en langs de andere zijde het dodenhuisje van het kerkhof. Achter de Calvarie bevindt zich een monumentale trap met twaalf treden afdalend naar de Schelde toe en leidend naar de lager gelegen jongere uitbreiding van de begraafplaats. Ten noordoosten, oorspronkelijk buiten de kerkhofmuur, staat de hermetste zogenaamde Sint-Markoenbron.

Rijksweg (Wielsbeke)
Kapel opgericht in de eerste helft van de 16de eeuw naar aanleiding van het terugvinden van het mirakelkruis, dat door dieven was ontvreemd uit de kerk van Sint-Baafs-Vijve. Gebouwd boven een bronnetje, de "Heiligen Born" genaamd. De oudste vermelding van de kapel komt volgens De Flou voor in 1587 als "'t borreken", later als de "borrepuut". Kruiskapel in rode baksteenbouw onder stomp zadeldakje in Vlaamse pannen. Bereikbaar via recent aangelegd dreefje ten zuiden van de Rijksweg, afdalend naar de Leie toe.

Loenhout, Wuustwezel (Wuustwezel)
Deze ankerplaats betreft een gevarieerd gebied met een sterk bebost kasteeldomein met hoge dendrologische waarde, een aantal open akkers en weilanden, een dicht netwerk van grachten en al dan niet vochtige bossen. Het contrast tussen het gesloten en beboste kasteeldomein en de open ruimte van akkers en weiland resulteert in een esthetisch waardevol geheel, dat dankzij de relatief goed bewaarde ontginningsstructuur en de aanwezigheid van bouwkundig erfgoed de geschiedenis van het gebied weerspiegelt.

Pulderbos, Pulle, Viersel, Zandhoven (Zandhoven)
Het Binnenbos en omgeving, met de kasteeldomeinen Hovorst en Boutersem vormt een vrijwel intact, kleinschalig landschap, dat hier nog een uitgestrekt geheel vormt. Een aantal beken met de bijhorende valleien domineren het gebied, met daarin afwisselend open structuren (beemden, graslanden, akkers, moerassen en rietvelden) en gesloten structuren (struwelen, loof- en naaldbossen, kasteeldomeinen). Wegen, houtkanten, bomenrijen en dreven zorgen voor de verbindingen. De esthetische waarde is groot. In de ankerplaats liggen de Schoutvorsthoeve en de kasteeldomeinen Hovorst en Bautersemhof.

Zandhoven (Zandhoven), Halle, Zoersel (Zoersel)
De ankerplaats Zoerselbos en Hooidonkse beemden is een weerspiegeling van een oud agrarisch-economisch concept dat deels teruggaat tot de 18de eeuw en met het Hooidonkbos, het beemdensysteem en de landbouwexploitatie deels tot in de Middeleeuwen. Het compartimentenlandschap en de vele sporen van het oorspronkelijke landbouwgebruik geven het gebied een typisch karakter. De vroegste verwijzing naar het gebied gaat terug tot 1233, toen de Hertog van Brabant het bos Hoodonc aan de Abdij van Villers schonk. Later kwam het gebied in handen van de Sint-Bernardsabdij van Bornem. Kenmerkend voor het gebied is het vloeibeemdensysteem. Ook werden er enkele visvijvers aangelegd. Met het kasteel ‘Zoerselhof’, enkele oude hoeves en kapellen omvat de ankerplaats tevens heel wat bouwkundig erfgoed. Het Boshuisje was een bron van inspiratie voor ‘De Loteling’ van Hendrik Conscience.

Dorentstraat (Zemst)
Het gebied Dorent-Nelebroek vormt één van de laatste, grote en relatief onaangetaste valleigebieden van de Zenne en wordt getypeerd door de aanwezigheid van twee fossiele meanders.

Beselare, Geluveld, Zonnebeke (Zonnebeke)
Dit gebied omvat het Polygoonbos met de nabijgelegen militaire begraafplaatsen, het weggehucht Reutel en de vallei met de bovenloop van de Reutelbeek met onder meer enkele restanten van het vroegere Reutelbos en het Vijverbos. Nabij de waterscheidingskam komen brongebieden voor. Het Polygoonbos of Doelbos heeft een lange geschiedenis als deel van een voormalig abdijbos en later staatsdomein met schietheuvel. Een groot deel van het gebied behoorde tot het frontgebied van de Eerste Wereldoorlog. Er komen meerdere oorlogsgedenktekens, militaire begraafplaatsen en bunkers voor. Het huidige bos is het resultaat van heraanplant met vooral naaldhout na de oorlogsvernieling. Vanop de heuvelrij zijn er talrijke vergezichten.

Passendale, Zonnebeke (Zonnebeke)
Dit gebied omvat een deel van het Slagveld van Passendale met het valleigebied van de Ravebeek en enkele grote militaire begraafplaatsen en gedenktekens in de nabijheid van Passendale. Ook een deel van de spoorwegbedding tussen Roeselare en Ieper is opgenomen. Nabij de waterscheidingskam komen brongebieden voor. Een groot deel van het gebied behoorde tot het frontgebied van de Eerste Wereldoorlog, meer bepaald de bloedige veldslag van het najaar 1917 waarbij de geallieerden de hoogten rond het dorp Passendale wilden innemen. Er komen meerdere oorlogsgedenktekens, militaire begraafplaatsen, bunkers en ondergrondse schuilplaatsen voor. Vanop de heuvelrij zijn er talrijke vergezichten.

Lange Dreve (Zonnebeke)
Britse militaire begraafplaats, na de Eerste Wereldoorlog aangelegd in het Polygoonbos. De begraafplaats hangt historisch en architecturaal samen met het vlakbij gelegen Polygon Wood Cemetery. Beiden werden ontworpen door Ch. Holden en W.C. Von Berg. Buttes New British Cemetery betreft een grotendeels ommuurde begraafplaats met aan noordoostelijke zijde een heuvel met gedenkteken voor de 5de Australische divisie in de vorm van een obelisk en aan zuidwestelijke zijde het New Zealand Memorial to the Missing in de vorm van een open zuilengaanderij gevat tussen een kubusvormige hall. De begraafplaats wordt verder gekenmerkt door een 'Stone of Remembrance' en symmetrisch aangelegde perken met rijen witte grafstenen.