Inventaris

Erwetegem, Sint-Goriks-Oudenhove (Zottegem)
De Steenbergse bossen liggen op de noordgrens van het Zuidvlaamse heuvelland. Het is een gemengd bos- en landbouwgebied dat zich uitstrekt langs de valleihellingen van de Erwetegemse beek en de Karnemelkbeek. De valleien zijn diep ingesneden en asymmetrisch met steile hellingen. De steilste flanken zijn bebost, de minder steile hellingen liggen onder weiland en op de heuveltoppen komt meer akkerland voor. Heel het gebied werd ontbost in de 19de eeuw maar als snel vond een herbebossing plaats. Het huidige bos heeft een duidelijke gelaagdheid. De hoogste boometage bestaat uit Canadapopulier, de lage boometage en de struiketage bestaan uit gemengd loofhout, dat hier en daar als hakhout wordt geëxploiteerd. Binnen het bos komen een aantal bronnen en kwelzones voor.

Baron Boudewijnstraat, Baron Idès della Failleplein, Dassegemstraat, Elenestraat, Kouterstraat, Leopold III-straat, Lippenhovestraat, Molenbeekstraat, Rijkbos (Zottegem)
De dorpskern van Elene, deelgemeente van Zottegem, wordt gevormd door de parochiekerk Onze-Lieve-Vrouw-Geboorte en Sint-Jozef en het kerkhof waarop zich de grafkapel van de familie della Faille bevindt.

Zoutleeuw (Zoutleeuw)
Het Vinne is een natuurlijke depressie, nagenoeg volledig omsloten door hellingen. Slechts op één plaats in het westen is de helling doorbroken en staat de Vinnedepressie via een smalle uitlaat in verbinding met de Getevallei. Op het breedste punt is het Vinne 1600m, op het smalste punt 900m. Een combinatie van de landbouwcrisis van de jaren 1840 en een negatieve perceptie ten aanzien van stilstaand water (mogelijke verzamelplaats van ziekteoverbrengende organismen) heeft ertoe geleid dat men in 1841 begon met de drooglegging van het enige natuurlijke meer van Vlaanderen. Er werd een pompgemaal aangelegd om het meer droog te leggen. In 2000 werd echter besloten het meer weer zijn “natuurlijke” aanzien terug te geven waardoor er nu terug een moerassig natuurgebied is.

Kasteeldreef 3-4, 8 (Zwalm)
Kasteeldomein van Beerlegem van circa 60 hectare, gelegen in de vallei van de Munkbosbeek, vermoedelijke teruggaand tot een middeleeuwse site met walgrachten. Omgracht voorhof met smeedijzeren inrijhekken van 1860-61 en dienstgebouwen uit 1773 en 1788. Kasteel gelegen binnen een brede rechthoekige omgrachting uitgebreid tot rechthoekige vijver, axiaal verbonden met het voorhof door een stenen brug. Bouw van een nieuw kasteel circa 1730 en verbouwd in neoclassicistische stijl naar ontwerp van architect O. Geerling in 1872-76. Kasteel en bijgebouwen na oorlogsschade hersteld onder leiding van architect M. Vossaert. Deels omhaagd park met omgrachtingen, vijvers en fonteinen, heraangelegd tussen 1814 en 1830, ten noorden van het kasteel in geometrische stijl met ganzenvoet en toegangsdreef en ten zuiden in landschappelijke stijl met lemen "kluizenaarswoning" en vista in zuidoostelijke richting over de Munkbosbeek en een licht glooiende weide. Ten westen ijskelder van 1843.