Inventaris

Wingenestraat (Aalter)
Parochiekerk, omringd door omhaagd kerkhof en gebouwd in 1850-51 naar ontwerp van priester-architect Jan August Clarysse in neogotische stijl, één van de eerste neogotische kerken in Vlaanderen. Hallenkerk met driebeukig transeptloos schip van vier traveeën onder leien zadeldak met dakruiter, met polygonale koorafsluiting geflankeerd door driezijdige apsissen, sacristie en berging. Op het kerkhof staan manshoge kegelvormige taxusstruiken.

Begijnhof 15-21, Statiestraat 1 (Aarschot)
In 1259 schonken Hendrik III van Brabant en Aleydis van Bourgondië hun schuur en omgeving voor de oprichting van een nieuw begijnhof, dat zich verder uitbreidde, rondom een plein, in de nabijheid van de Onze-Lieve-Vrouwekerk.

Capucienenstraat, Stadspark (Aarschot)
Stadspark met relicten van het voormalige kapucijnenklooster, waaronder een kloostervleugel met schilddak en driehoekig fronton uit de 19de eeuw; het stadspark werd rond 1920 opgericht na samenvoeging van het kloostercomplex en het ‘Drossaerde’, oorspronkelijk het kasteel van de heren van Aarschot, waar vandaag enkel de poort van resteert; landschappelijke aanleg tijdens de tweede helft van de 19de eeuw, gehalveerd door afsnijding van Demerbocht rond 1890; kiosk van 1940.

Diestse steenweg (Aarschot)
De primitieve parochie van Weerde is een archeologische site van een parochiekerk met aansluitende nederzetting waarvan de geschiedenis gemakkelijk kan reiken tot de Karolingische periode.

Diestsesteenweg (Aarschot)
Neoclassicistische kerk uit 1861-1868 naar ontwerp van A. Van Arenbergh. Hoofdaccent op de achthoekige kruising, die nochtans overstemd blijft door de westertoren.

Diestsesteenweg 441 (Aarschot)
Ten oosten van de dorpskern van Rillaar gelegen neotraditionele villa met aansluitende neogotische kapel. De villa werd kadastraal geregistreerd in 1897, met verbouwingen in 1898 en 1912, en gebouwd door Jan De Proost, onderpastoor van Elsene. De villa is gelegen in een ruime ommuurde tuin van 84 are, die deels uit lusttuin en deels uit moestuin bestaat.

Elisabethlaan 103A-C, Gasthuisstraat 18, 22-24 (Aarschot)
Het omvangrijke complex van het Sint-Elisabethgasthuis gaat terug tot 1655, toen heropgericht door de grauwzusters van Sint-Annadal in Diest. Na de Franse Revolutie werd het omgevormd tot Burgerlijk Gasthuis. Het heterogene gebouwenbestand biedt een boeiend overzicht van opeenvolgende architectuurstromingen: de oudste kern met de kloostergebouwen (1655-1706) in traditionele bak- en zandsteenstijl, een latere uitbreiding (1767) in Louis XV-stijl, het neoclassicistische 'nieuw gasthuis' (1840) van Van Arenbergh en de neogotische kapel (1905) van Langerock. De oude kloostergebouwen, die na de Tweede Wereldoorlog gedeeltelijk werden heropgebouwd, getuigen bovendien van de toen vigerende restauratiementaliteit. Daarnaast bevatten ze nog originele interieurelementen, waaronder een compleet bewaarde apotheekinrichting uit 1767.

Gijzelaarsstraat (Aarschot)
Modern gebouw uit 1965 van architect M. Dessauvage, naast het monument der gefusilleerden van 1914-1918.

Heldenstraat (Aarschot)
Kerk met drie 19de-eeuwse neogotische beuken ingelast tussen een ijzerzandstenen gotische toren en een transept voor het classicistisch getinte koor met vlakke sluiting. Orgel uit het midden van de 19de eeuw.

Kard. Mercierstraat (Aarschot)
Belangrijk gotisch monument van ijzerzandsteen uit de Demerstreek met verwerking van kalksteen. Zetel van een seculier kapittel. Vermoedelijk begin 14de eeuw start van de bouw, onder andere gedenksteen in koorapsis uit 1337 met vermelding van Franse bouwmeester Jacob Piccart. Vermoedelijk werd in de eerste helft van de 15de eeuw de westerpartij afgewerkt.