Inventaris

Teuven (Voeren)
In de dorpskern van Teuven loopt tussen een woning en de pastorie een smal asfaltbaantje. Deze voetweg loopt parallel met de Dorpsstraat en doorkruist als onverhard pad de weilanden tot aan een aftakking van de Gulp. Oorspronkelijk liep deze voetweg tot aan de Hoofstraat en vervolgens verder rechtdoor over de weilanden tot in Nurop. Deze onverharde voetweg verbond de dorpskernen van Nurop en Teuven langs een alternatieve route dwars over de weilanden, zodat de verkeersdrukte van de hoofdbaan werd vermeden. In Nurop is de voetweg nog deels bewaard als perceelsgrens tussen een perceel akker- en weiland.

Teuven (Voeren)
In de Gieveldstraat leidt een onverharde weg zijwaarts de flank van de Teuvenerberg op. De weg is deels ingesneden en loopt langs een talud met gemengde houtkant. De deels holle weg vervolgt als boswegel die uitkomt op de noord-zuidweg richting Maastricht. Deze weg vormt een historische doorsteek tussen de hoofdweg die langs de heuvel afdaalt naar het centrum van Teuven en de parallelweg die over het plateau leidt. Er werd gekozen voor de kortste route die de heuvel dwarst en bijgevolg deels ingesneden is ten gevolge van erosie.

Teuven (Voeren)
Van op de holle weg op de Teuvenerberg leidt een onverhard zijpad naar het westen. De voetweg volgt de bosrand van het reservaat en slingert langs de rand van het plateau. De weg loopt het laatste stuk door het bosreservaat en komt uit op de holle weg vlakbij het domein van de voormalige Abdij van Sinnich. Deze voetweg vormde een alternatieve verbindingsroute van noord naar zuid. De weg liep parallel met de vallei van de Gulp en langs de rand van het plateau en vormde zo een goed begaanbaar en vlot traject.

Teuven (Voeren)
De verlaten silexgroeven komen op verschillende plaatsen op de bovenste helft van de helling van de Nuropperberg en de Teuvenerberg voor. De groeven liggen voornamelijk in de omgeving van wegen. Ze zijn overgroeid met bosvegetatie, maar zijn wel in het reliëf herkenbaar als ontginningsplek. Silex werd gebruikt in de woning- en wegenbouw.

Teuven (Voeren)
De krijtgroeven komen op verschillende plaatsen op de helling van de Teuvenerberg voor. De groeven liggen voornamelijk in de omgeving van wegen. Ze zijn overgroeid met bosvegetatie, maar zijn wel in het reliëf herkenbaar als ontginningsplek. Krijt werd gebruikt in de landbouw om de akkers en weilanden te mergelen, ze vruchtbaarder te maken. VANDENABEELE E. 2016: Inventarisatie aardkundige waarden, onuitgegeven nota's.

1-Septemberstraat 2 (Voeren)
Klein burgerhuis van het dubbelhuistype. Gebouwd tijdens de tweede helft van de 19de eeuw.

1-Septemberstraat 4 (Voeren)
Woning met links inrijpoort naar de achtergelegen dienstgebouwen, op de sluitsteen der poort gedateerd 1893.

Altenbroek (Voeren)
De krijtgroeve van Altenbroek bevindt zich aan de noordzijde van de toegangsweg naar het kasteeldomein van Altenbroek. Deze weg had tevens een functie in het ontsluiten van de groeve. De groeve is deels overgroeid met bosvegetatie, de steile wand is vrij van beplanting en maakt dat de groeve goed herkenbaar in het landschap. Krijt werd gebruikt in de landbouw om de akkers en weilanden te mergelen, ze vruchtbaarder te maken. De groeve werd in 1815 aangelegd door Leonard de Schiervel, die tevens het kasteel Altenbroek verbouwde.

Altenbroek (Voeren)
Van aan de grens met Nederland leidt de weg Altembroek langs het gelijknamige kasteel en voorbij een holle weg naar het zuiden. De weg is deels ingesneden en leidt steil de helling op naar het bosgebied Schophemerheide. Ter hoogte van een wegkruis kruist de weg de hoofdweg naar Kattenrot. Deze weg vormt een van de historische toegangswegen tot het voormalige heidegebied 'Schophemerheide' en de daar ingeplante ontginningshoeven zoals zichtbaar op de Vandermaelenkaart.

Altenbroek (Voeren)
Van in het centrum van 's-Gravenvoeren slingert een verharde weg zich naar het noordoosten. Deze weg loopt parallel met de Noorbeek en volgt de rand van het plateau van de Snauwenberg. Ter hoogte van de koetsierswoning van het Kasteel Altenbroek gaat de weg over in een half verharde weg die door het bos het plateau opleidt. De weg is hier sterk ingesneden en loopt als holle weg door tot voorbij de grens met Nederland. De holle weg maakt deel uit van een van de historische invalswegen naar 's-Gravenvoeren waarbij het natuurlijke reliëf werd gevolgd in functie van een goede begaanbaarheid van de weg. De holle weg zorgde daarenboven voor een bijkomende toegangsweg naar het Kasteel Altenbroek en de kasteelmolen in de beekvallei.