Inventaris

Bredene (Bredene), Klemskerke, Vlissegem (De Haan), Houtave, Zuienkerke (Zuienkerke)
De Noordede is één van de centrale afwateringskanalen in de watering van Blankenberge. Zijn ontstaan dateert uit de beginperiode van de indijking van de kustvlakte rond de 10de-11de eeuw. Inpoldering, bedijking en afwateringskanalen vormen een samenhangend geheel, want zonder indijking kon de mens het op zee gewonnen land niet intensief gaan bewerken en zonder een goed doordacht stelsel van afwateringskanalen kon hij het land niet tegen afstromend regenwater beschermen. Met een goede waterbeheersing stond of viel de landbouw in dit laag gelegen, natte poldergebied. Naast de Blankenbergse vaart vormde de Noordede de hoofdas in het afwateringssysteem. Een netwerk van kleinere waterwegen sloot erop aan. De hoofdwaterwegen zorgden voor de afvoer van het overtollige water naar zee (via de Blankenbergse vaart) of naar de getijdegeulen in Oostende in het geval van de Noordede.

Brugge, Jabbeke, Oudenburg (West-Vlaanderen)
De Oostendse vaart is een in hoofdzaak tijdens de eerste helft van de 17de eeuw gegraven kanaal tussen Brugge en Oostende. Het segment tussen Brugge en Plassendale werd gegraven in de bochtige bedding van de Ieperlee(t), een middeleeuwse scheepvaartverbinding tussen Ieper en Brugge. Op het kanaalsegment liggen meerdere vaartgehuchten. De vaartdijken zijn nog grotendeels beplant met opgaande bomenrijen van populier.

Sint-Andries, Sint-Michiels (Brugge), Snellegem (Jabbeke), Loppem, Zedelgem (Zedelgem)
Dit gebied is gelegen in de zuidwestelijke bosrijke rand rond Brugge. Tijdens de middeleeuwen en later (tot 18de eeuw) vormden de arme en droge landbouwgronden een uitgestrekt gemeenschappelijk veldgebied met struiken, heide, en her en der enkele ontgonnen percelen. Na de 18de eeuw kwamen grote delen van dit gebied in handen van de adel die deze gronden ontgonnen als landbouwland of als bos. Ze gingen systematisch te werk volgens een geometrisch patroon van dreven. Veelal lieten ze op de slechtste gronden een kasteel bouwen met bijhorend park: kasteel Tudor, kasteel van Tillegem, kasteel Forreist en Kasteel ter Heide. Verder liggen in het gebied ook nog de omgrachte hoeve Sint-Anna-ter-Woestijne, de Hoeve Godts en de Abdij van Zevenkerken. In het zuidwesten bevindt zich een zeer natte depressie ’t Duivelsnest genaamd.

Sint-Andries (Brugge), Varsenare (Jabbeke), Houtave, Meetkerke (Zuienkerke)
Dit gebied omvat de poldergronden ten noordwesten van Brugge met de kleinschalige dorpen Houtave en Meetkerke, doorsneden door de Blankenbergse vaart en centraal de droogmakerij van de Lage Moere. Voorbij het kanaal Brugge-Oostende ligt een overgangsgebied naar de zandstreek ten westen van Brugge met een aantal ontginningshoeves en kasteeldomeinen waarvan enkele historisch verbonden zijn met het polder- en moergebied.

Doornstraat 209-215, 290 (Brugge)
Het domein Forreist met het kasteel, voormalig remisegebouw, hoeve met aanhorigheden, een toegangsdreef en enkele vroeg-romantische parkstructuren, is een uniek ensemble en totaalconcept in empirestijl naar ontwerp van de Brugse architect J.F. Van Gierdegom, initieel gebouwd omstreeks 1808-1815 in opdracht van Anselme de Peellaert, kamerheer van Napoleon Bonaparte. Het kasteel werd in 1907-1909 uitgebreid naar ontwerp van architect Louis Ernest Charles. De kasteelsite Forreist bestaat uit een kasteel met voormalig remisegebouw, een hoeve met aanhorigheden, een toegangsdreef, een driedelige parkstructuur met onder meer een tot grotto omgebouwde ijskelder en een boswachterswoning. Ook een selectie van enkele graslanden, boomgaard- en parkbosrelicten, voorheen verbonden aan het kasteel, worden tot de site gerekend.

Doornstraat 290 (Brugge)
De eertijds beplante toegangsdreef naar het kasteel Forreist vertrekt vanaf de Gistelse steenweg. De met steenslag verharde dreef bevat langsheen het rechtlijnige gedeelte geen opgaande dreefbomen, langsheen het zwenkende gedeelte staan enkele opgaande parkbomen, waaronder gewone beuken en bruine beuken. De dieper gelegen voormalige boswachterswoning werd volgens het kadaster omstreeks 1894 gebouwd.

Watergangstraat 4 (De Haan)
Achterin gelegen hoeve met losse bestanddelen, bereikbaar via een lange en bochtige asfaltweg.

Bruggestraat 357 (Ichtegem)
Ingeplant op een hoekperceel bij de Schipleedstraat. Volgens gevelstenen met geglazuurde tegeltjes zogenaamd "Herberg Het Schipleed" en volgens gevelsteen met rode baksteen gebouwd in "1913".

Snellegem (Jabbeke), Aartrijke, Zedelgem (Zedelgem)
Tijdens de middeleeuwen bestond de ankerplaats uit een veldzone, met stukken heide en veldvijvers, die omgeven werd door een boszone. Tijdens de 19de eeuw heeft men deze marginale gronden van heide en vijvers bebost met loof- en naaldbomen, terwijl de bosgordel in cultuur gebracht werd. Nu bestaat het uit een centraal bosgebied en het omliggende landbouwland. Sinds de Eerste Wereldoorlog is het gebied eerst door de Duitsers en later door de Belgen, als munitiedepot gebruikt waarbij een spoorwegnet, wegennet, blusvijvers en gebouwen zijn aangelegd. Naast de wegen in het militair domein kent deze ankerplaats veel zand- en aardewegen. In het landbouwland rond het bos liggen verspreid enkele hoeves gelinkt aan de ontginning van deze gronden in de 19de eeuw. In het noordoosten vlakbij de Vijverdam ligt de middeleeuwse hofstede Vloetem met nog een gedeelte van de walgracht.

Aartrijksesteenweg 106 (Jabbeke)
Kleine, verzorgde hoeve die circa 1901 wordt ingeplant op het punt waar de Zandweg naar Aartrijke vanuit Snellegem op de Aartrijksesteenweg uitkomt. De hoeve werd gebouwd door de boswachtersfamilie Schollier, in dienst van baron Gillès de Pélichy. De hoeve bestaat uit twee achter elkaar gelegen, parallelle volumes van boerenhuis en schuurtje. Het lage boerenhuis van vier traveeën is opgetrokken in geelbruine baksteenbouw op grijs geschilderde plint en is gevat onder een pannen zadeldak