Resultaten erfgoedobjecten

< Ga naar zoekformulier

Resultaten erfgoedobjecten

55 resultaten


ID: 307529 | Bouwkundig element

Wederopbouwhoeve

Diksmuidestraat 21 (Langemark-Poelkapelle)
De achterin gelegen wederopbouwhoeve telt twee vrijstaande gebouwen, die omstreeks 1923 ex situ werden heropgebouwd. Tegen en nabij de hoevegebouwen zijn recentere loodsen gebouwd.


ID: 307530 | Bouwkundig element

Wederopbouwhoeve

Eeckhoutmolenstraat 14 (Langemark-Poelkapelle)
De aan de straat gelegen wederopbouwhoeve ‘Rozenhof’ telt drie vrijstaande gebouwen, die vóór 1926 in situ werden heropgebouwd, en een bakstenen veldkapel van na de Tweede Wereldoorlog. De erftoegang wordt geaccentueerd door een hekken tussen bakstenen hekpijlers en door welkomstbomen.


ID: 307532 | Bouwkundig element

Wederopbouwhoeve

O.L.Vrouwstraat 3 (Langemark-Poelkapelle)
De wederopbouwhoeve bij de Steenakkermolen ligt langs de Onze-Lieve-Vrouwstraat. De molenhoeve, die uit twee vrijstaande volumes bestaat, werd omstreeks 1923 in situ heropgebouwd.


ID: 307533 | Bouwkundig element

Wederopbouwhoeve

Zonnebekestraat 99 (Langemark-Poelkapelle)
De wederopbouwhoeve met vrijstaande gebouwen is gelegen aan de straat in de hoek gevormd door de Zonnebekestraat en de Roeselarestraat. Ze werd ten westen van de oude hoeve heropgebouwd. Tegen de schuur en de kleine stal zijn recente hoevegebouwen aangebouwd.


ID: 307534 | Bouwkundig element

Wederopbouwhoeve

Lange Molenstraat 37 (Langemark-Poelkapelle)
De wederopbouwhoeve met vrijstaande gebouwen is in situ heropgebouwd. De schuurvleugel met wagenhuis begrenst het erf in het noorden. In het oosten bevindt zich een kleine stalvleugel. De zuidzijde van het erf wordt afgezoomd door het boerenhuis dat zich met zijn voorgevel naar de straat richt. Op de oude molenlocatie ten westen van het huis bevindt zich de mechanische maalderij. Op de boerenwoning in gele baksteen na zijn alle hoevegebouwen opgetrokken in rode baksteen.


ID: 307540 | Bouwkundig element

Wederopbouwhoeve

Sint-Elooisweg 11 (Ieper)
Kleine hoeve uit de wederopbouwperiode, gelegen in de dorpskern van Voormezele. De hoeve bestaat uit een vleugel met woning, schuur en stal uit de jaren 1920 en twee stalvleugels uit de eerste helft van de jaren 1940 in gemengde beton- en houtbouw.


ID: 307554 | Bouwkundig element

Wederopbouwhoeve

Gasthuisstraat 1 (Ieper)
De aan de straat gelegen kleine hoeve met drie vrijstaande gebouwen gaat in kern minstens terug tot de tweede helft van de 18de eeuw. Tijdens de Eerste Wereldoorlog liep de hoeve beperkte schade die omstreeks 1922 werd hersteld.


ID: 307726 | Bouwkundig element

Wederopbouwhoeve

Oude Bellewaardestraat 1 (Ieper)
De wederopbouwhoeve, bij de Dienst der Verwoeste Gewesten gekend als de pachthoeve Gheyssens van de familie Merghelynck, is gelegen aan de straat. De hoeve bestaat uit vier vrijstaande bakstenen volumes die omstreeks 1924 ten zuiden van het oorspronkelijke bouwperceel werden heropgebouwd en in 1927 kadastraal werden geregistreerd. De hoeve vertoont veel gelijkenissen met de pachthoeve van de familie Merghelynck in de Oude Bellewaardestraat nr. 2.


ID: 307727 | Bouwkundig element

Wederopbouwhoeve

Oude Bellewaardestraat 2 (Ieper)
De wederopbouwhoeve, bij de Dienst der Verwoeste Gewesten gekend als de pachthoeve Dierickx van de familie Merghelynck, is gelegen aan de straat. De hoeve bestaat uit drie vrijstaande bakstenen volumes die omstreeks 1924 in situ werden heropgebouwd en in 1927 kadastraal werden geregistreerd. De hoeve vertoont veel gelijkenissen met de pachthoeve van de familie Merghelynck in de Oude Bellewaardestraat nr. 1.


ID: 308100 | Bouwkundig element

Wederopbouwhoeve

Passendalestraat 38 (Zonnebeke)
Achterin gelegen wederopbouwhoeve, bereikbaar via een erfoprit ten oosten van de Passendalestraat. De boerenwoning met aansluitende dwarsschuur, ten westen van het erf, en de stallen ten zuiden van het erf, resulteren in een L-vormige hoeveconfiguratie met losse bestanddelen. De kleine schuur, uitzonderlijk aansluitend bij de woning, wijst op het verminderde belang van graanteelt vanaf het einde van de 19de eeuw. Kenmerkend voor de regionalistische baksteenarchitectuur zijn de ritmerende rondbogen van deuren en poorten.