Inventaris

Asse, Bekkerzeel (Asse), Sint-Ulriks-Kapelle (Dilbeek), Ternat (Ternat)
Dit gebied is gelegen ten zuiden van Asse in de vallei van de Nieuwermolenbeek. Centraal ligt het domein van het kasteel Nieuwermolen, een vml. waterburcht, genoemd naar een nabijgelegen watermolen (1450). Het neoclassisistische Hoogpoortkasteel ligt in een fraai aangelegd domein op een helling die de omgeving beheerst. Niet alleen in de omgeving van de kastelen, maar ook in de vallei- en brongebieden komen grote bospercelen voor, afgewisseld met akkers.

Asse (Asse)
Vanuit verschillende richtingen lopen smalle wandelpaden richting de Kruisborrekapel en de heilige bron. De paden passeren langs achtertuinen en boomgaarden op de rand van de Kruisberg en bieden open zichten rondom. Veel van deze wegen dragen de naam ‘Kruisborreweg’ en sluiten aan op voetwegen over de komende uit Koudertaveerne en Asse over de dorpskouters.

Mazier (Asse)
Op het kruispunt van Mazier en Zetsel loopt de weg Mazier verder rechtdoor als onverharde wegel die de volgende helling opgaat. Deze weg loopt tussen uitgestrekte percelen akker- en weiland en is deels ingesneden. Op het hoogste punt zijn nog resten zichtbaar van een vroegere kasseiverharding. Waar de weg daalt richting de Nieuwermolenbeek is het wegdek centraal verhard met een kasseistrook. Verder naar de beek toe snijdt de weg zich dieper in en verdwijnt de kasseistrook. De holle weg passeert een kleine wegkapel en steekt de Nieuwermolenbeek over. Eens de beek voorbij, is de weg ter hoogte van een woning aangelegd als kasseiweg. Vervolgens is de weg over een korte afstand langs weerszijden beplant met opgaande zomereik. Na dit stukje 'dreef' loopt de onverharde weg rechtdoor tussen grote akkerpercelen met open zichten rondom. Tenslotte komt de weg uit bij een kruispunt met wegkapel.

Zetsel (Asse)
Van op de Edegemsesteenweg leidt een kasseiweg langs de Moretteberg naar beneden. De weg Zetsel wordt al snel onverhard en vervolgt tussen akkers en (voormalige) weilanden met her en der een eenzame knotwilg. De aardeweg slingert zich door landbouwgebied met open zichten rondom tot aan de IJzenbeek en een bosperceel. De weg vervolgt als modderig pad parallel met de beek en langs de hoogtelijn en komt uit aan de kruising met de weg Mazier. De weg loopt verder door als Hoogpoort richting Kasteel Hoogpoort. Op de Ferrariskaart is deze weg al aanwezig als enige de enige verbinding tussen de hoofdbaan, genaamd 'Chaussée des Romains venant de Bavay' en het kasteel. Voorbij het kasteel sluit de landweg aan op een netwerk van wegen die uitkomen op de tweede hoofdbaan, de 'Chaussée d'Alost à Bruxelles'. Deze weg vormde de ontsluitingsweg voor een aantal grote hoeves.

Alsemberg, Dworp (Beersel), Sint-Genesius-Rode (Sint-Genesius-Rode)
Zevenborren of Zevenbronnen is, zoals de naam het zegt, een bronnenrijk gebied met een noord-zuid georiënteerde vallei waarin een reeks vijvers gelegen zijn, ontstaan door opstuwing en afwaterend naar de Meerbeek.

Alsemberg, Beersel, Dworp, Huizingen, Lot (Beersel), Linkebeek (Linkebeek)
Het omschreven gebied ligt ten oosten van Halle, op het grondgebied van de fusiegemeente Beersel, met de deelgemeenten Alsemberg, Dworp en Beersel. Het is een zone met enorme variaties: drassige gebieden, valleigebieden, boomgaarden, brongebieden, holle wegen, kleine landschapselementen en taluds. Het landschap is gefragmenteerd door de perceelsrandbegroeiing langsheen de akkers en weiden, boomgaarden en percelen bos. Het gehele gebied bestaat uit een sterk versneden plateau dat naast de talrijke beboste arealen heel wat gecompartimenteerde landbouwgebieden heeft. Ook zijn er plaatsen met weidse zichten op o.m. de Zenne.

Assent (Bekkevoort), Diest, Webbekom (Diest)
Dit gebied omvat het deel van de vallei van de Begijnenbeek ten zuidwesten van Diest en de Kloosterberg, een getuigeheuvel uit het Diestiaan. De Begijnenbeek maakt mogelijk deel uit van een voormalige fossiele vallei die zou kunnen doorgetrokken worden naar het westen langs de vallei van de Winge. Ten zuiden van Diest vloeit de Begijnenbeek voorbij Assent gedeeltelijk rond de Kloosterberg. In de vallei van de Begijnenbeek vinden we een nog grotendeels oorspronkelijk beemdenlandschap met sporadisch nog perceelsrandbegroeiing.

Bertem (Bertem), Veltem-Beisem, Winksele (Herent), Meerbeek (Kortenberg), Heverlee (Leuven)
De na de middeleeuwen gescheiden boscomplexen Bertembos en Eikenbos-Grevensbos zijn omringd door de typische Brabantse kouters. Oude verbindingswegen doorkruis(t)en het gebied met Zeventommen als knooppunt. Door zijn hoge ligging op Diestiaanheuvelruggen biedt Bertembos fraaie vergezichten langs colluviale dalletjes, droge depressies en holle wegen naar de omringende valleien van de Voer en de Molenbeek. Droge leemgronden hebben onder bos een dikke A-horizont. Langs hellingen en depressieranden dagzoomt tertiair substraat. De bosperimeter is sinds 1850 nagenoeg ongewijzigd. Sporen van een boswal en grensstenen bleven bewaard. Qua soorten en leeftijd van de boometage behoort Bertembos tot de rijkste en meest gevarieerde van de regio. De kerselaars behoren tot de oudste van België.

Bertem, Korbeek-dijle, Leefdaal (Bertem), Huldenberg, Loonbeek, Neerijse (Huldenberg), Heverlee (Leuven), Overijse (Overijse), Duisburg, Vossem (Tervuren)
Het leemplateau vormt een groot open landbouwgebied met geïsoleerde boskernen. Het plateau bestaat bijna uitsluitend uit akkers (kouterlandschap of zogenaamd open field landschap), terwijl de resterende oppervlakte wordt ingenomen door bosjes, holle wegen, bermen en graften. De valleihellingen hebben een overwegend gesloten karakter met bosjes, houtkanten en holle wegen. Met uitzondering van enkele beperkte zones van lintbebouwing langs de dwarswegen over het plateau ligt alle bebouwing aan de rand van het plateau. De dorpskernen zijn als een keten gelegen buiten het plateau, in de valleien, dwarswegen over het plateau verbinden de kernen in de valleien.

Leefdaal (Bertem)
De heerlijkheid Levedale stamt uit de 11de of 12de eeuw. Van de oorspronkelijke feodale burcht op de plaats van het huidige kasteel bleven twee ronde torens over en de oorspronkelijke donjon (15de eeuw). In de nabijheid van het kasteel dalen holle wegen af naar de vallei van de Voer. Daarlangs liggen een grote vijver en een verbouwd restant van een vroegere watermolen. In de tuinstructuur van Duchène zijn nog terrassen uit de barokke periode herkenbaar en aanplantingen uit de romantische periode. De beboste siertuin werd verlandschappelijkt met een ringpad. Het parkbos dat zich uitstrekt tot tegen de steenweg Leuven-Tervuren bevat nog een Romeinse grafheuvel. De band met het dorp is duidelijk merkbaar aan de kerkweg (beukendreef) die van het kasteel naar de van oorsprong Romaanse Sint-Lambertuskerk loopt.