Inventaris

Houweikestraat (Tienen)
De Houweikestraat is een lange buurtweg die de akkers en laagstamboomgaarden tussen Oplinter en Sint-Margriete-Houtem bereikbaar maakt. Enkel het wegtracé bij de dorpskern van Oplinter is ooit gekasseid, waarschijnlijk pas in de eerste helft van de 20ste eeuw.

Noduwezstraat (Tienen)
Deze smalle gekasseide, holle weg in Goetsenhoven is verhard met kasseien in Tiense kwartsiet, één van de weinige wegen die over de hele lengte in dit streekeigen materiaal is uitgevoerd. De kasseiweg heeft een lengte van 345m en een breedte van vermoedelijk 2m20. Het grootste deel van de straat is ook een holle weg met verspreid staand essenhakhout in de bermen.

Ridderstraat (Tienen)
De Ridderstraat is een 120m lange en 520cm brede kasseiweg in de dorpskern van Goetsenhoven. Aan de zijkanten is de Ridderstraat met betonnen langsstroken en boordstenen afgeboord. Daartussen liggen de kasseien: hoofdzakelijk grès, af en toe gemengd met porfier.

Sint-Margrietestraat, Wijngaardestraat (Tienen)
In Sint-Margriete-Houtem bij Tienen zijn enkele dorpswegen als kasseiweg blijven liggen, zoals de Sint-Margrietestraat en de Wijngaardestraat. De Sint-Margrietestraat is een lange (400m) en brede (520cm) kasseiweg in Tiense kwartsiet. De 815m lange Wijngaardstraat is één van de dorpswegen die tussen 1893 en 1938 door de gemeente werden gekasseid. Ook deze weg is breed (500 cm), porfieren kasseistenen overwegen, Tiense kwartsiet komt als bijmenging voor.

Sint-Rochusstraat (Tienen)
De Sint-Rochusstraat is een 220m lange kasseiweg in de dorpskern van Goetsenhoven, samengesteld uit porfier in vierkant formaat en zandsteen (grès).

Piringen (Tongeren)
Holle weg met kasseiverharding gelegen op de oostelijke helling van de Mombeek nabij de voormalige watermolen van Haren.

Wulveringemstraat 10 (Veurne)
Kasteel Beauvoorde Ingeplant midden het dorp, ten noorden van de kerk. Omwald kasteel in regionale Vlaamse-renaissancestijl midden op zijn beurt omwalde beboste tuin. Twee toegangshekken aan straatzijde. Gekasseide toegangsdreef. Ten zuidwesten, voormalige tuinierswoning en koetsgebouw, uit het vierde kwart van de 19de eeuw.

's Gravenvoeren (Voeren)
Van bij een driehoekig graspleintje met opgaande kastanje en boomkruis loopt een onverharde wegel westwaarts. Ter hoogte van het Kruis van de Dries is de weg met betonplaten verhard en slingert verder langs de valleirand richting Nederland. De weg is deels ingesneden met hogere bermen en loopt tussen open akkers, weilanden met knotessen en boomgaarden met meidoornhagen. Vanop de weg zijn mooie zichten op de vallei van de Voer. Deze weg vormt de historische verbindingsweg tussen Maastricht en 's-Gravenvoeren en volgt de minder steile en dus goed begaanbare valleirand.

's Gravenvoeren (Voeren)
Van in Mennekesput leidt een weg van betonplaten oostwaarts. Het eerste deel van de weg heeft een sterk ingesneden profiel en loopt tussen hoge bermen met houtkanten. De weg slingert vervolgens tussen weilanden en uitgestrekte akkers en eindigt bij de Steenboskapel. Deze landbouwweg vormt de historische rechtstreekse verbinding tussen het kruispunt van wegen bij de Sint-Annakapel en een twee wegenknooppunt ter hoogte van de Steenboskapel. De weg loopt daarenboven parallel met de hoofdbaan van 's-Gravenvoeren naar Schophem en vormt zo een kortere alternatieve route dwars door de akkers.

Grijzegraaf, Oude Linde (Voeren)
Van bij het kruispunt 'Oude Linde' leidt een netwerk aan onverharde wegen naar alle windrichtingen. De weg Oude Linde is een holle weg die tussen hoge taluds met gemengd hakhout naar het noordwesten leidt. De weg kruist de Moelingerweg en vervolgt als Grijzegraaf tot aan de grenspaal met Nederland waarna de holle weg doorloopt. Deze holle weg maakt deel uit van het geheel aan oorspronkelijk onverharde wegen die samenkwamen ten zuiden van het dorp 's-Gravenvoeren en hier aansluiting boden naar alle richtingen. Deze weg liep min of meer parallel met de vallei van de Voer en zorgde voor verbinding met het grensgebied.