Inventaris

's Gravenvoeren, Sint-Martens-Voeren (Voeren)
Het landschap omvat de vallei van de Veurs vanaf Krindaal en de vallei van de Voer van Sint-Martens-Voeren tot aan de westelijke staatsgrens met Nederland. Het volledige gebied van Altenbroek en het omgeving van het Hoogbos vormen de noordelijke grens. De valleigraslanden en de aanpalende grasland- en graftenrijke hellingsgronden vormen een belangrijke component binnen het landschap. De aanpalende (beboste) hellingen en plateaus hebben een samenhang met de valleien. Het landschap bevat een grote dichtheid aan punt- en lijnvorminge landschapselementen zoals houtkanten, solitaire bomen, veekeringshagen van geschoren meidoorn en holle wegen. De valleien en hellingen worden gekenmerkt door een hoge dichtheid aan historische permanente graslanden, soms met hoogstamboomgaard en vaak begrensd door houtkanten op graften of meidoornhagen. Verspreid in het landschap liggen gebouwen met erfgoedwaar

Remersdaal, Teuven (Voeren)
De Vallei van de Gulp ligt in het oosten van Voeren. De waterloop de Gulp meandert tussen graslanden. De vallei ligt aan de voet van hellingbossen op Nuropperberg en Teuvenerberg. Op het plateau is er open akkerland en grasland. De kleinschalige dorpskern van Teuven en het kasteel van Obsinnich bevinden zich op de linker oever, de abdij en watermolen van Sinnich liggen op de rechter oever. Het spoorwegviaduct uit WOI bevindt zich op de lijn Tongeren-Aken.

Hagelstein (Voeren)
De beeldbepalende knotes in het gehucht Hagelstein is het resultaat van een oude beheersvorm. De boom markeert de grens tussen twee weidepercelen en is waarschijnlijk een restant van een houtkant. Met zijn omvang van 4,60 m (gemeten op 1,50 meter hoogte, opname in 2013) behoort deze knotes zeker tot de oudste van ons land. Door de hoge leeftijd van deze knotboom kan er vrijwel zeker van uit gegaan worden dat het om autochtoon genetisch materiaal gaat.

Hoeneveldje (Voeren)
De éénstijlige meidoornhaag is het restant van een gelegde meidoornhaag als veekering nabij een zevensprong.

Kwinten (Voeren)
De lindenhakhoutstoof bevindt zich in het Broekbos. De zeer omvangrijke oude hakhoutstoof met een omtrek van 1260 cm is vermoedelijk de oudste en zwaarste hakhoutstoof van winterlinde in Vlaanderen. Ze is tevens een genenreservoir.

Roodbos (Voeren)
De oude kaphaag is aangeplant als perceelsbeplanting bij graslanden. De beplantingen fungeerden vroeger als houtwinning voor loofvoedering, brand- en geriefhout. Het betreft hier een historische kaphaag. Omwille van de ouderdom van de bomen kan worden aangenomen dat het zuivere vertegenwoordigers zijn deze soort en het een genenreservoir betreft. Op de kabinetskaart van de Ferraris was op deze plaats een lijnvormige beplanting aanwezig. Deze werd ook ingetekend op de 19de eeuwse topokaarten. De zeer oude kaphaag heeft onregelmatige plantafstanden. Het is een van de oudste en dikte kaphagen in de regio. De bomen hebben mooie representatieve groeivormen en zijn beeldbepalend. De haag wordt geklepeld (2010) en krijgt daardoor het uitzicht van een scheerhaag.

Boerenkrijglaan 185 (Westerlo)
De Hollandse linde staat bij een historische hoeve (Hof van Overwijs). De hoeve werd reeds vermeld in 1738 en eerder was de plaats bekend als “Het Rad” een executieplaats met een galg en rad. Aan de stam van de boom is een Mariakapel bevestigd. Gelet op de omvang van de boom heeft deze een vermoedelijke leeftijd van ca. 200jaar en is de kans groot dat het gaat om autochtoon materiaal.