Inventaris

Hokstraat (Linter)
De Hokstraat is een weg door de Getevallei, waarvan het deel aansluitend op de Grote Gete op een merkwaardige manier verhard is: niet met traditionele kasseien, maar met tegels in blauwe hardsteen, waarschijnlijk recuperatiemateriaal.

Westmalle (Malle)
De Abdij van Westmalle is toegankelijk via een dreef met hekpijlers die uitkomt op de Antwerpsesteenweg. De weg is aangelegd in betontegels van 14 x 34cm in halfsteensverband en met zand gevoegd. De weg is 3m breed inclusief de boordstenen en heeft een licht bolrond profiel in functie van de afwatering. De wegbeplanting bestaat uit een bijna volledige en gelijkjarige rij van zomereik (Quercus robur) met stamomtrekken van 200-300cm.

Mostheuvellaan (Malle)
De Mostheuvellaan, of in de volksmond ‘Blokskensweg’ genoemd, is een zijweg van de Antwerpsesteenweg die is aangelegd met rechthoekige betontegels in halfsteensverband. De weg werd aangelegd in 1932 door de paters van Westmalle om toegang te hebben tot hun weiland Het Groot Moer aan het einde van de straat. De betonblokken werden door de paters zelf vervaardigd in hun atelier. Deze weg vormt een van de laatste getuigen van een historische praktijk binnen de abdij en illustreert hoe de paters het abdijdomein en de bezittingen inrichtten en beheerden.

Heffen (Mechelen)
Waar de Schotelveldstraat een bocht maakt naar links langs een bosperceel, splitst een zijweg zich naar het noordoosten. De onverharde landbouwweg slingert tussen akkerpercelen en volgt de rand van een bosje naar het noorden. De weg komt uit bij de rode beukendreef die naar 't Fonteintje leidt en slingert verder naar het Klein Broek waar de weg tussen een aantal grote vijvers loopt. Op de 18de-eeuwse Kaart van Villaret en de Kabinetskaart van de Ferraris wordt deze weg afgebeeld als de toegangsweg tot het moerasgebied met vijvers dat aan het domein Blaasveld grenst. De weg loopt tussen de akkers door en kruist de administratieve grens tussen Mechelen en Heffen die ook de grens vormt met het broekgebied. Op de Poppkaart wordt deze weg aangeduid als Schotelveldstraat en gaat in het broek over in een wegel genaamd 'Koeyput ley'. Deze weg vormt de historische toegang tot het broekgebied.

Heffen (Mechelen)
Waar de Schotelveldstraat een bocht maakt naar het westen, loopt de weg als half harde dreef rechtdoor. De dreef is langs weerszijden beplant met een rij opgaande beuken, zowel rode als gewone beuk. De dreef markeert in dit bosperceel de weg naar het Klein Broek en komt uit bij een tweede dwarse beukendreef die naar 't Fonteintje leidt. Op de Kabinetskaart van de Ferraris wordt het tracé van deze dreef reeds afgebeeld als een voetweg die recht over de akkers naar het broek leidt, parallel met de hoofdweg. Ter hoogte van het broek kruist deze weg de administratieve grens tussen Brabant en Mechelen. Op de 19de-eeuwse Poppkaart wordt de weg aangeduid als 'Langveldwegel' die evenwijdig loopt met de Schotelveldstraat. De aanplant van de beukendreef gebeurde vermoedelijk pas in het begin van de 20ste eeuw.

Schotelveldstraat (Mechelen), Schotelveldstraat (Willebroek)
De Schotelveldstraat is een asfaltweg die langs het bos Schotelveld loopt met zicht op de open akkers ten zuiden van de weg. Waar deze weg een scherpe bocht maakt naar het noorden richting 't Fonteintje, loopt de weg ook verder door naar het westen als onverharde landbouwweg. Deze weg vervolgt tussen grote akkers en komt uit bij de Kasteeldreef naar het kasteel van Blaasveld. Aan de overzijde van de Kasteeldreef is het wegtracé is nog herkenbaar in de perceelsgrens en knotwilgenrij tussen twee weilanden. Oorspronkelijk liep deze weg nog verder door en sloot aan op de huidige Bezelaerstraat. Op de 18de-eeuwse Kaart van Villaret en de Kabinetskaart van de Ferraris wordt deze weg weergegeven als verbinding tussen het drevencomplex bij het domein Blaasveld en de weg naar Heffen. Deze landweg kruist daarbij de administratieve grens tussen Brabant en Mechelen.

Meersstraat (Merelbeke)
De Meersstraat is een kasseiweg die slingert tussen percelen weiland en dichter bij het dorpscentrum van Melsen tussen bebouwing loopt waaronder een historische hoeve. De weg is deels ingesneden in de flank en de beplanting met een opgaande rij populieren aan het begin benadrukt het wegtracé zodat dit herkenbaar is vanaf de omringende wegen zoals de Galgeveldstraat en de Wittebuisstraat. De omgeving van de weg heeft zijn agrarisch karakter grotendeels behouden wat de contextwaarde van de kasseiweg versterkt. Het historisch wegtracé is intact en leidt van de meersen naar het hoger gelegen dorp. De Meersstraat maakt deel uit van het historisch netwerk van wegen die het centrum van Melsen in de 18de eeuw verbonden met de uitgestrekte Scheldemeersen.

Eke (Nazareth)
Bij de Sint-Annakapel leidt een onverharde weg van de Landuitstraat naar het zuiden richting de Scheldemeersen. De smalle landweg loopt langs een hoeve en is afgezoomd met knotwilgen tot aan de grens van het erf.

Pollare (Ninove)
Tussen Pollare Dorp en Flierendries loopt een holle weg genaamd Puitenkasj. De weg is onverhard en sterk ingesneden in de oostelijke steilrand van de Dendervallei. De bermen zijn begroeid met houtkanten met dominantie van es. De weg is al aanwezig op de 18de-eeuwse Villaretkaart als een van de vier hoofdwegen die het gehucht Flierendries uitmaken. Op de Poppkaart wordt de weg aangeduid als 'Boschstraet dam' als verlengde van de Damstraat, een opgehoogde losweg in de Kwaadbroeken. In de loop van de 20ste eeuw geraakte de weg in onbruik. Vermoedelijk zorgde het onverharde karakter en de steile helling voor een minder goede begaanbaarheid zodat alternatieve wegen de voorkeur kregen en het verkeer zich geleidelijk aan verlegde.

Oude Eichembaan (Ninove)
Van in Eichem loopt een onverharde voetweg, de Waeleweg, langs de valleirand naar het noordoosten. De voetweg kruist de Eichembeek en loopt tussen uitgestrekte akkers en gaat over in de Wildemeersweg. Voorbij de Spoorwegstraat is de weg verhard met betonplaten en aangeduid als Oude Eichembaan. De voetweg leidt verder het plateau op en eindigt bij het wegenknooppunt ter hoogte van Preulegem. Deze weg wordt al afgebeeld op de Kabinetskaart van de Ferraris en vormt een historische route naar het centrum van Eichem. De voetweg vertrok bij het kruispunt met de steenweg Geraardsbergen-Ninove en liep tussen de akkers door. Deze weg vormde een alternatief voor de vaak drukke hoofdweg en bood voetverkeer een gemakkelijke doorsteekroute langs de rand van de vallei. Op de Poppkaart wordt het volledige traject aangeduid als 'Eychem weg'.