Straat in het historisch stadscentrum die de Kerkstraat ten westen verbindt met de Corneliestraat en Haringmarkt ten oosten. Eertijds "Sint-Katherinestraat", zie is in de middeleeuwen een zuidwaartse uitvalsweg die leidt naar de later verdwenen Sint-Katharinapoort en de parochie Sint-Katharina-buiten-Damme ten zuidoosten van de stad. In de 16de eeuw ook gekend als "Visschmartstrate". Weergegeven op kaart van A. Sanderus (1641-1644) met enkel bebouwing op de hoekpercelen met de Kerkstraat. Tot in de 17de eeuw verbonden door smal straatje, het Sterrestraatje, met de Hoogstraat - de huidige Jacob Van Maerlantstraat- met verloop tussen het nummer 14 en het huis *"De Grote Sterre" (zie Jacob Van Maerlantstraat nummer 3). Aan de zuidzijde van de straat, ten westen van de Haringmarkt, ligt eertijds de Dinsdagmarkt. Na het slopen van de middeleeuwse poort bij de uitbouw van de 17de-eeuwse vestingstad herleid tot binnenstraat. Wellicht vanaf de 18de eeuw huidige benaming; eerste gekende vermelding in 1846. In 1953 treft men een 15de-eeuwse deksteen van een grafmonument aan op een rioolput in deze straat.

Smalle straat met verspringende rooilijn aan de zuidzijde; vernieuwde kasseibestrating tot aan de rooilijn. Woonfunctie. Aaneengesloten rijbebouwing van één à twee bouwlagen onder pannen zadeldaken (nok evenwijdig met straat), aan noordzijde onderbroken door deels afgebroken hoge bakstenen tuinmuur voorzien van steunberen. Basisbebouwing bestaande uit kleinschalige, éénlagige 19de-eeuwse rijbebouwing waarvan enkele panden weergegeven op primitief kadasterplan (1834) aan de zuidzijde en op de zuidwestelijke hoek met de Corneliestraat, waarop thans nog enkele woonhuizen teruggaan. Verder voornamelijk woonhuizen uit de tweede helft van de 20ste eeuw in historiserende bouwstijl met regionalistische inslag, onder meer getypeerd door al dan niet witgeschilderde bakstenen lijstgevels met dakvensters onder tuitgevel op licht overkragende schouderstukken (nummers 2, 4, 16). Nummer 7, woonhuis met langgestrekte éénlagige vleugel, gebouwd in 1969-1970 voor "ALFONS MEIRE 1913-1971 K.V. NATUUR EN STEDESCHOON" zie gevelsteen; uitgesproken historiserende kenmerken zie onder meer zijtuitgevels voorzien van vlechtingen op schouderstukken en driepasmotief in boogvelden, naar verluidt gebouwd met recuperatiemateriaal afkomstig van gesloopte gebouwen uit Brugge (onder meer stenen kozijnen, basementen, houtwerk).

De Pottenbakkersstraat en de bebouwing erlangs is volledig in het beschermde stadsgezicht opgenomen (M.B. van 13/10/1986, gewijzigd bij M.B. van 30/03/1987).