Zogenaamd "Hof ter Elst", met ruim woonhuis in kern opklimmend tot de 17de eeuw; zes traveeën onder zadeldak (voorzijde leien, achterzijde asbestleien) voorzien van een getrapte dakkapel met bolkozijnen boven de centrale travee. Beluikte en getraliede rechthoekige vensters uit de 19de eeuw. Rechthoekige deur met gestrekte tussendorpel op consoles en getralied bolkozijn als bovenlicht; zandstenen hoekblokken met kwarthol beloop. Steile zijtrapgevels op schouderstukken (9 treden + topstuk), met bolkozijn.
Achtergevel met neoclassicistische arduinen deuromlijsting uit het tweede tot derde kwart van de 19de eeuw.
Links tegen het woonhuis een gekanteelde muur met korfbogige inrijpoort met kwarthol geprofileerde zandstenen hoekblokken, prismatische sluitsteen en imposten, gedateerd ANNO/1648. Erboven ruitvormig wapenschild met de wapens van Gillis Dansaert en Margeurite van Steelant. Deze poort stond vroeger op een andere plaats van het hof tegen een duiventoren.
DE GROODT A. 1955: De oude hoeven in het Land van Waas, s.l., 98.
Bron: DEMEY A. 1981: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Oost-Vlaanderen, Arrondissement Sint-Niklaas, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 7n2 (S-T), Brussel - Gent. Auteurs: Demey, Anthony Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Aanvullende informatie
Volgens een infopaneel bij deze hoeve en op basis van historische kaarten, is duidelijk dat de boerenwoning een restant is van een grote omwalde hoeve, gelegen ten zuiden van de parochiekerk en voorheen bereikbaar via een dreef. Naar verluidt is het Hof ter Elst nog in het bezit geweest van Lieven van Pottelsberghe (+1531), die onder meer raadsheer was van keizer Karel V. In 1956 werden de toegangspoort en duiventoren gesloopt, en werden de gronden van het hof verkaveld. De duiventoren werd niet herbouwd.
Informatie verkregen van IOED Erfpunt (13 juli 2020).
