In 1908 bouwde het Bureel voor Weldadigheid negen woningen voor bejaarde echtparen aan de Slinke Molenstraat, naar ontwerp van architect Jozef De Waele. Gelijkaardige rijen bejaardenwoningen werden in dezelfde periode opgetrokken in de Prosper Claeysstraat en de Liverpoolstraat. Midden jaren negentig werden de woningen overgenomen door de sociale huisvestingsmaatschappij Gentse Maatschappij voor de Huisvesting en zij liet de huizen rond de eeuwwisseling renoveren.

Het geheel bestaat uit een rij bakstenen huisjes met één bouwlaag van elk twee traveeën gescheiden door steunberen, onder een doorlopend zadeldak (leien) met dakkapelletjes. De huizen op de hoeken springen vooruit onder een trapgevel, de overige zes huizen hebben lijstgevels en een kleine voortuin. De vormgeving is te bestempelen als neotraditioneel: gemeenschappelijk dakvenster in tuitgevelvorm boven de gekoppelde deuren onder leien afdakje, arduinen kruiskozijnen boven breukstenen plint en gekoppelde deuren geflankeerd door een arduinen plaat, bedoeld als naamplaat doch (nu) onbeschreven.

Evaluatie

Architecturale waarde als voorbeeld van de vooroorlogse initiatieven inzake sociale woningbouw en meer specifiek de traditioneel geïnspireerde bejaardenhuisvesting. Bepalend voor deze erfgoedwaarde is de homogeniteit van de gevelarchitectuur, en meer bepaald de schaal, het silhouet, de volumewerking, het coloriet en de materialiteit.

In opdracht van de Burgerlijke Godshuizen gebouwde woningen voor bejaarden, van 1908, zoals er ook enkele jaren later zullen gebouwd worden in de Geraniumstraat en Prosper Claeysstraat. Neotraditionele huisjes van donkere baksteen verwerkt met hardsteen. Tussen twee vooruitspringende trapgevels van twee smalle traveeën bevinden zich zes woningen met voortuintje in spiegelbeeldschema met lijstgevel voorzien van twee dakvensters met tuitgeveltje en houten dakkapellen. Kruiskozijnen. De gekoppelde deuren, met bolkozijn als bovenlicht, zijn overdekt met een luifel (leien), geflankeerd door een arduinen plaat, bedoeld als naamplaat, doch (nu) onbeschreven.