Zogenaamde Residentie Sint-Victor, klooster der paters jezuïeten. Neogotische baksteenbouw opgetrokken naar ontwerp van architect E. Van Hoecke-Peeters in 1877 tegen de zuidoostelijke hoek van de basiliek Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes en omringd door een tuin.

Beschrijving

L-vormig patershuis zijdelings aansluitend tegen de zuidelijke sacristie van de basiliek. Fraaie neogotische baksteenbouw met verzorgde detaillering en vrij gaaf bewaard karakter. Steile snijdende zadeldaken met deels bewaarde vorstkam. Gewitte houten dakkapellen met steile puntgevels met decoratieve windveren. Gevels geritmeerd door versneden steunberen en verrijkt door spitsbogige spaarvelden met stenen kruiskozijnen of drielichtsvensters. Linkervleugel van één bouwlaag en hoge zolderverdieping met drie puntvormige dakvensters van de vroegere huiskapel met sacristie op de bovenverdieping. Uitspringende gesloten deurportiek onder lessenaarsdak; omlijste voordeur en gevelnisje met Sint-Victorbeeldje onder markerende houten luifel met windborden. Grote dwarsvleugel van twee bouwlagen met gewitte houten dakkapelletjes. Toepassing van Brugse traveeën in de puntgevels op schouderstukken. Lange lijstgevel (zuidzijde) met torenachtige uitbouw op bovenverdieping ter hoogte van het trappenhuis. Bespijkerde oorspronkelijke deuren, dito sluitwerk. De bouwstijl vertoont gelijkenissen met architectuur van het neogotisch kerkdorp Vivenkapelle van Bethune. Recente aanbouw achteraan palend tegen de sacristie.

Enkele gemoderniseerde lokalen op de benedenverdieping, in het gedeelte dat de inkom en spreekkamers in de linkervleugel bevat. De grote dwarsvleugel bevat op beide verdiepingen een L-vormige gang met trapgang in het korte gedeelte; oorspronkelijke vloertegels behouden in de benedengang evenals de houten trap met fijne spijlenleuning en geprofileerde trappaal bekroond door gepolychromeerd beeldje van Jezuskind. Keldertrap waarvan ijzeren leuning met spitsboogjes. De meeste oorspronkelijke identieke binnendeuren bleven behouden. Zwarte marmeren schouwmantel in de refter met neogotisch houten kruis en gepolychromeerd Christusbeeld. Vroegere huiskapel op de zolderverdieping met spitsbogige houten zoldering waarin steekkappen van de vensters, trekbalken met geprofileerde uiteinden, een neogotische koperen kroonluchter. Vroegere sacristie (huidige huiskapel) met idem type zoldering op beschilderde gewelflijst. Resten van vroeger meubilair van de huiskapel heden bewaard op de tribune van de zuidelijke sacristie (kruisweg, houten tabernakel, Sint-Ignatiusbeeld).

Een ommuurde siertuin omgeeft het patershuis. Het gedeelte van de bakstenen tuinmuur die rechts aansluit bij de voorgevel van de basiliek is regelmatig geleed door gebogen spaarvelden tussen lisenen met grijze bakstenen imposten en sokkel. De muur is onderbroken door een licht uitspringende en hoger opgaande gevelpoort voorzien van een brede steekboogpoort met bijzonder decoratief uitgewerkt smeedijzeren beslag. Klink van voetgangersdeur in vuistvorm. De tuinmuur is op de hoek van de voortuin deels vernieuwd en doorbroken in functie van een recent dienstgebouw.

Zogenaamd Residentie Sint-Victor, klooster der paters jezuïeten. Neogotische baksteenbouw opgetrokken in 1877 tegen de zuidoostelijke hoek van de basiliek Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes en omringd door een tuin. Min of meer L-vormig gebouw van één en twee bouwlagen onder snijdende zadeldaken (leien) met deels bewaarde vorstkam. Voorgevel toont van links naar rechts lijstgevel van drie traveeën met drie puntvormige dakvensters en geritmeerd door steunberen met versnijding; uitspringend risaliet van drie traveeën en twee bouwlagen met steile puntgevel. Gesloten portiek in de oksel onder lessenaarsdak (leien) voorzien van ezelsrugboogvormige deur onder houten luifel met windborden. Rechthoekige vensters met natuurstenen lateien en kruiskozijnen, ingeschreven in spitsboogvormige spaarvelden.