In 1913 realiseerde architect Jacques De Weerdt tussen recente eenheidsbebouwing in eenvoudige art nouveau, een opvallend appartementsgebouw, in opdracht van Bert Miselyn, die in de naastgelegen woning op nummer 35 woonde.

Misselyn liet op elke verdieping een appartement onderbrengen, waarbij de bovenverdieping met mansarde een latere toevoeging is. De gelijkvloerse verdieping werd ingenomen door opslagplaatsen, met tussenin een bureau. Dit wijst er op dat Misselyn een ondernemer was.

Het hoge smalle art-nouveaugebouw, oorspronkelijk één bouwlaag minder tellend, en twee traveeën breed, heeft een wit bakstenen parement met rijkelijk gebruik van witte natuursteen voor de sokkel, de erker, balkons, borstweringen en decoratie. De weelderige decoratie in natuursteen herkennen we als een typisch kenmerk van de gevels die Jacques De Weerdt in deze en in de aangrenzende straten realiseerde. De Lange en de Korte Van Ruusbroecstraat waren samen met de Oostenstraat zijn werkterrein in de jaren voor de Eerste Wereldoorlog; zijn rijk uitgewerkte gevels bepalen er het straatbeeld.

Elke bouwlaag kreeg een andere uitwerking. Natuurstenen sokkel met brede korfboogpoort, rondboogdeur en tussenliggend zijlicht gevat onder twee gekoppelde bogen met bloemen- en plantenranken. Tweede bouwlaag met opvallende natuurstenen erker, bekroond met het balkon van de derde bouwlaag. Het korfbogige deurvenster op de derde bouwlaag is dan weer bekroond door een zwierige natuurstenen omlijsting, die overloopt in de pijlers van het balkon van de oorspronkelijke bovenverdieping, waar het bovenvensters met een masker bekroond is. De toegevoegde vijfde bouwlaag in aansluitende, maar eenvoudiger stijl. Fraai smeedijzerwerk in art nouveau voor het zijlicht van de voordeur en voor de balkonleuningen.

Het schrijnwerk van deur, poort en vensters is vervangen.

Art-nouveaugetinte enkelhuizen van twee tot drie traveeën en gemiddeld drie bouwlagen, te dateren circa 1910-15. Gekleurde bakstenen lijstgevels met dito banden en mozaïekdecor en overwegend segmentbogige muuropeningen.

Nummer 33 naar ontwerp van J. De Weerdt, van 1913, met erker en balkon; vegetale siermotieven boven de ingang en aan het balkon.

Nummers 27, 31 en 35 zijn identiek en voorzien van een gebogen ijzeren balkonleuning op de bel-etage.

Nummer 45 met gekoppelde bel-etagevensters in typische omlijsting, de driezijdige ijzeren balkonleuningen met geometrische en florale motieven.

Nummers 46-48 en Lange Van Ruusbroecstraat nummer 17: eenheidsbebouwing met verhoogde hoektravee voorzien van loggia en koepel en hoger opgaande zijtravee met topstukken; begane grond met voormalige winkelpui.