Dubbelhuis van vier traveeën en drie bouwlagen onder zadeldak (nok evenwijdig aan de straat, Vlaamse pannen), met bovenverdieping uit 16de of eerste helft 17de eeuw in vakwerkbouw en versteende benedenverdieping uit begin 18de eeuw; gerestaureerd 1980-1981. Benedenverdieping op een recente, hardstenen plint en voorzien van kalkstenen kruiskozijnen: het onderste gedeelte met sponning en duimen, het bovenlicht met diefijzers. Rechthoekige deur in een vlakke, kalkstenen omlijsting op neuten, met tussendorpel en gedeeld bovenlicht met diefijzers. Overkragende bovenverdieping in stijl- en regelwerk met bepleisterde bakstenen vullingen; dubbel ankerbalkgebint met vijf gebintstijlen, acht gebinttussenstijlen en vijf regels; wandvakken met Sint-Andrieskruisen; kroonlijst op bewerkte houten klossen. Reeks van zes gekoppelde, houten kloosterkozijnen met glas-in-lood ramen in de twee middentraveeën der tweede bouwlaag, waarboven twee houten zolderluiken.

Het oorspronkelijke gebouw was minder diep dan het huidige; de volledige structuur evenals het dakgebint ervan zijn nog aanwezig. De uitbreiding gebeurde door vergroting naar achteren toe, met doortrekken van het dakschild. Deze vergroting moet plaatsgevonden hebben na de verstening van het gebouw, aangezien de scheidingswand tussen beide delen van baksteen is.

De binnenindeling vertoont een onverdeeld voorhuis over de hele oppervlakte van het oorspronkelijke gebouw, met een mergelstenen gotische schouw tegen de linkerwand, twee kamers op de bovenverdieping, de linkse door de aanwezigheid van de schouw als woonvertrek herkenbaar. Het voorhuis is onderkelderd.