Georiënteerde, neogotische kerk, eertijds omgeven door linden en een omhaagd kerkhof, zie oude prentkaart, heden omgeven door geplaveid plein. Ter ere van de schrijver Willem Elsschot (1882-1960) die een deel van zijn jeugd hier doorbracht en zijn pseudoniem ontleende aan Helschot, een moerassig natuurgebied in de omgeving, werd ten zuiden van de kerk in 1990 een beeld opgericht, gestolen in 1998.
Parochie erkend bij Koninklijk Besluit van 5 juni 1857. Op 1 december 1858 werd toestemming verleend om een kerk te bouwen op gronden geschonken door graaf Charles de Merode. Bouw van een éénbeukige neogotische kerk in 1859-1860 naar ontwerp van architect J. Van Gastel, zie gedenkplaat rechts van de ingang, op het kadaster reeds ingetekend in 1860. In 1935 vergroot met twee zijbeuken naar ontwerp van architect A. Langerock; de gemeentelijk vergunning voor deze uitbreiding dateert van 25.04.1935; op het kadaster ingetekend in 1937.
De plattegrond ontvouwt heden een driebeukige kerk met ingebouwde westtoren, schip van vier traveeën, niet uitspringend transept van één travee met vlakke sluiting en koor van één travee met driezijdige sluiting, tussen annexen.
Slank aandoende westtoren met versneden, op elkaar gestelde steunberen, ingebouwd tussen doopkapel (noord) en bergruimte (zuid); vier geledingen onder ingesnoerde naaldspits oprijzend te midden van puntgeveltjes; steekboogdeur onder schijntriforium en spitsboogvenster; hogerop omlopende boogfries en bovenste geleding gemarkeerd door spitsbogige galmgaten. Overigens homogene baksteenbouw met verschillend coloriet voor de oorspronkelijke en latere bouwonderdelen onder leien bedaking, geritmeerd door eenvoudige, versneden steunberen waartussen spitsboogvensters onder arduinen druiplijst; tussenstijlen van bepleisterde baksteen. De oorspronkelijke constructie wordt nagenoeg volledig afgelijnd door baksteenfriezen; dit element is niet terug te vinden in de latere, iets lagere zijbeuken.
Bepleisterd en beschilderd interieur; spitsboogarcade op bundelpijlers met colonnetten voorzien van koolbladkapiteel. Overwegend kruisribgewelven, zichtbare kap in zijbeuken.
Mobilair
Schilderijen: Heilige Augustinus van Hippo, Vlaamse School, tweede helft 18de eeuw; Heilige Familie, M. Jungblut, getekend en gedateerd 1857.
Beeldhouwwerk: Heilige Cornelius, tweede helft van de 19de eeuw, geschilderd hout.
Meubilair: Neogotische retabelaltaren, in noordelijke zijbeuk met gedateerde schenkingsinscriptie van 1897. 19de-eeuwse koorzitmeubelen. Neogotische communiebank (circa 1860 en laatste kwart 19de eeuw - eerste kwart 20ste eeuw), preekstoel en biechtstoelen (1898), eik. Glasramen, getekend L. Broes en gedateerd 1885, middenraam koor 1884.
- Gemeente-archief Herselt, Bouwdienst, Bouwvergunningen 1930-1939, 1.778.511, nummer 831.
- Kadasterarchief Antwerpen, Mutatieschetsen Herselt, 1860/13, 1937/23.
- Provinciaal Archief Antwerpen, Kerken, plannen K 12, Herselt/Blauberg.
- AERTS T., "Herselt in beeld", Kontich, 1978.
- AERTS T., Kerktentoonstelling Blauberg 21-9-80.
- JANSEN J., Fotorepertorium van het meubilair van de Belgische bedehuizen, Provincie Antwerpen, Kanton Westerlo, Brussel-Antwerpen, 1975, p. 14-15.
- NESTOR L., Herselt, ons lieflijk dorpje, s.l., 1987, p. 22, 40-47.