Twee traditionele diephuizen die in kern minstens opklimmen tot de 17de eeuw, en in neoclassicistische stijl werden aangepast in de eerste helft van de 19de eeuw. Daarbij maakte de geveltop plaats voor een klassiek hoofdgestel onder een afgesnuite bedaking.

Nummer 64. Diephuis van twee traveeën en drie bouwlagen onder een afgesnuit zadeldak (nok loodrecht op de straat, pannen). De gecementeerde lijstgevel is mogelijk opgetrokken in bak- en zandsteenbouw, verankerd door smeedijzeren muurankers met gekrulde spie. Aangepaste rechthoekige bovenvensters, vroegere kruiskozijnen, op cordonvormende lekdrempels uit blauwe hardsteen. Van het klassieke hoofdgestel rest de houten kroonlijst op klossen. Verbouwde pui. Achtergevel: puntgevel.

Nummer 66. Diephuis met een gedecapeerde lijstgevel van drie traveeën en drie bouwlagen onder een zadeldak (nok loodrecht op de straat, pannen). De eerste verdieping vormt een register van gekoppelde vroegere kruiskozijnen, waarvan de kwarthol geprofileerde zandstenen posten en negblokken bewaard zijn, aangepast met lateien en cordonvormende lekdrempels uit blauwe hardsteen; gietijzeren parapetten. De tweede verdieping is in de eerste helft van de 19^de eeuw volledig heropgebouwd in baksteenbouw; gekoppelde rechthoekige vensters met hardstenen lateien en cordonvormende lekdrempels. Van het klassieke hoofdgestel rest de gelede architraaf. De pui is verbouwd en de huidige, met hout beklede geveltop is toegevoegd omstreeks 1990. Achtergevel: puntgevel.

Twee traditionele diephuisjes van respectievelijk drie en twee traveeën, drie bouwlagen en schilddak (pannen), in kern minstens opklimmend tot de 17de eeuw. Neoclassicistische, bepleisterde en beschilderde lijstgevels, aangepast in de loop van de 19de eeuw. De ordonnantie, bedaking en muurankers wijzen op de oude kern. Rechthoekige muuropeningen - gekoppeld in nummer 66 - onderlijnd door kordonvormende lekdrempels.