is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Behouden romp van windmolen, "Nieuwe molen", "Stenen molen" of "Van Leemputtenmolen"
Deze vaststelling was geldig van tot
Behouden romp van windmolen, type bovenkruier of grondzeiler, zogenaamde "Nieuwe molen", "Stenen molen" of "Van Leemputtensmolen" naar de tweede eigenaar, schepen Jan-Jozef Van Leemput (1801-70), van 1843 of 1845 en als een rond element aangeduid in de Atlas van de Buurtwegen (1845).
Hij bestond uit een graanwindmolen met hierin een olieslagmolen. Op 6 december 1869, afrukken van kap en wieken door stormwind. Vanaf 1928 uitgebaat door molenaar Edgard Mennen, die in het molenlichaam een elektrische molen bijbouwde. Na samenspraak met de eigenaar werd de molen bovendien hersteld. Zo vernieuwde men onder andere de wieken, de kammen van het grote kamwiel en de zwepen om de molen te verkruien. In 1935, aankoop door genoemde Mennen. Tijdens een orkaan op 14 november 1940, afrukken van de wieken van de molen. Mennen maalde verder met de elektrische molen tot in 1972.
Voor de helft gecementeerde, naar boven toe versmallende ronde baksteenbouw. Getoogde en rechthoekige vensters met grotendeels bewaard houtwerk. Ten zuiden, rechthoekige deur onder houten latei, met bovenlicht voorzien van ijzeren roedeverdeling. Ten noorden, analoog aangepaste korfboogpoort.
Bron: PAUWELS D. 2005: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Limburg, Arrondissement Maaseik, Kanton Neerpelt, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 19n2, Brussel - Turnhout.
Auteurs: Pauwels, Dirk
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)