De bakermat van de gemeente Grobbendonk, oorspronkelijk Ouwen genoemd, lag in het gehucht Boshoven, in het noorden van de gemeente, zie gemeente-inleiding. In 1957 kwamen nabij de plaats van de huidige kapel overblijfselen aan het licht van een voor de Kempen zeer belangrijke romaanse, driebeukige kerk met vierkant koor evenals de resten van het allereerste kerkje van Ouwen, een vóór-romaanse kerk van hout of leem; hieronder werden bovendien nog sporen gevonden van een Merovingisch grafveld.
De naderhand in gotische stijl herbouwde kerk werd volledig ontmanteld in 1721, omdat de parochiediensten vanaf 1718 geschiedden in de kapel van het godshuis, zie Schransstraat; de stenen werden hergebruikt voor de oprichting van andere constructies. Uit respect voor het eeuwenoude sacrale karakter werd ter plaatse van het koor een kapelletje gebouwd.
Neogotische kapel van baksteen op cirkelvormige plattegrond onder kegelvormige spits (zink), uit het derde kwart van de 19de eeuw, in 1869 ingetekend op het kadaster; gerestaureerd door leerlingen van het Technicum Antwerpen in 1988, zie gedenkplaat. Ritmerende pilasters en spitsbogige, deels blinde vensters. Toegangsportaal met puntgevel en rondboogdeur. Geplafonneerd interieur; neoclassicistisch houten altaar met geschilderde opschriften "KRISTENEN ZIET HIER UW MOEDER" en "AVE MARIA"; rechts ervan imitatie van de Lourdesgrot. Gepolychromeerd houten beeld van Onze-Lieve-Vrouw met kind, derde kwart 19de eeuw.
- Kadaster Antwerpen, Mutatieregisters, Grobbendonk, schetsen 1869/3.
- JANSEN J., Fotorepertorium van het meubilair van de Belgische bedehuizen, Provincie Antwerpen, Kanton Herentals, Brussel Antwerpen, 1977, p. 16.
- S.N., Toeristische gids, Uitgave gemeentebestuur Grobbendonk, 1996, p. 11.
- VAN DIJCK G., Grobbendonk, het historisch verhaal van een kleine gemeenschap. Deel I: van de Steentijd tot de Late Middeleeuwen, Brecht, 1982, p. 111, 116-117, 154.
