Inventaris

Beerstblotestraat 22 (Diksmuide)
Achterin gelegen hoeve, in de jaren 1920 heropgebouwd naar ontwerp van en G. De Backere en N. Lacroix uit Gistel. Als omwalde hoevesite reeds aangeduid op de Ferrariskaart (1770-1778). Twee grote roodbakstenen volumes onder zadeldaken evenwijdig met elkaar rondom het verhard erf ingeplant.

Begijnhofstraat 3, Kleine Dijk 17 (Diksmuide)
Hoekpanden heropgebouwd in de jaren 1920, met steun van de Stichting van Wezel, zie tegeltjes met opschrift. Kleine Dijk 17 is gereconstrueerd naar het vooroorlogse model. Aansluitend laag huisje in de Begijnhofstraat.

Brugse Heerweg (Diksmuide)
Hardstenen kilometerpaal met opschrift "12". De Brugse Heerweg vormde voor de aanleg van de Oostenrijkse verbindingsweg tussen Diksmuide en Wijnendale in 1769-1771 een belangrijke verkeersweg.

Dwarsstraat 13 (Diksmuide)
Op de Ferrariskaart reeds aangeduid als hoevesite met gesloten U-vormige opstelling. Bakstenen bestanddelen onder pannen zadeldaken in semigesloten opstelling rondom deels verhard en deels met gras begroeid erf. Ten noorden, verbouwd geelbakstenen boerenhuis met mogelijk 17de-eeuwse kern. Ten zuiden, geelbakstenen 18de-eeuws stalvolume. Ten westen en ten oosten, respectievelijk twee schuurvleugels met laat 19de-eeuwse kern.

Esenweg 213 (Diksmuide)
Vrijstaand herenhuis in de wederopbouwperiode (1922) gebouwd als notariswoning. Vermoedelijk in de jaren 1950 werd het pand grondig aangepast en uitgebreid tot een bepleisterd en witbeschilderd pand met klokgevel en aediculavenster. Op de Ferrariskaart (1770-1778) is de site aangeduid als een omwalde opperhof-/ neerhofsite.

Grauwe Broedersstraat (Diksmuide)
Deze boogbrug dateerde oorspronkelijk van 1774, en werd in 1907 verbreed naar aanleiding van de aanleg van de buurtspoorweg Oostende-Diksmuide. De brug was tijdens de Eerste Wereldoorlog van groot belang voor de bevoorrading van de Duitse troepen. Daarom werd de 'Mainzerbrücke' bij beschietingen telkens opnieuw hersteld. Na de oorlog werd deze brug historiserend heropgebouwd.

Ijzerdijk 73 (Diksmuide)
Achteringelegen wederopbouwhoeve met losse lage bestanddelen in vierkante opstelling rondom verhard erf. Als hoevesite reeds aangeduid op de Ferrariskaart (1770-1778). Tijdens de Eerste Wereldoorlog gebruikt als Duitse voorpost en in de jaren 1920 samen met de hoeves IJzerdijk nummer 72 en 74 heropgebouwd naar ontwerp van architect Théodore Raison (Brugge).

Kaaskerkestraat 103 (Diksmuide)
Circa 1897 wordt de voornamelijk 18de-eeuwse kerk naar ontwerp van architect J. Soete-Naert uitgebreid met een breder schip en sacristie. De vooroorlogse kerk was een eenvoudige eenbeukige neogotische kerk met transeptarmen en een achtzijdige vieringtoren. Na de Eerste Wereldoorlog wordt de kerk tussen 1921 en 1928 uitgesproken historiserend heropgebouwd met de toevoeging van een westtoren naar ontwerp van de architecten C. Schaessens (Veurne) en René Buyck. Georiënteerd bedehuis met vooruitgeschoven westtoren onder naaldspits. Eenbeukige neogotische kerk van drie traveeën, aansluitend transept en koor met rechte sluiting. Rij opgaande lindes op de perceelsgrens in het noorden.

Kaaskerkestraat 115 (Diksmuide)
Aan de straat gelegen wederopbouwhoeve uit de jaren 1920. Als achteringelegen hoevesite reeds aangeduid op de Ferrariskaart (1770-1778) en als hoevesite met restant van omwalling aangeduid op de Atlas der Buurtwegen (circa 1843). Na de Eerste Wereldoorlog dichter bij de straat heropgebouwd. Losse lage bakstenen bestanddelen U-vormig rondom verhard erf opgesteld.

Keiemdorpstraat (Diksmuide)
Diverse 18de- en 19de-eeuwse grafmonumenten opgesteld tegen de oostwand van de noordbeuk van de Sint-Niklaaskerk.