Inventaris

Oude Geldenaaksebaan 44 (Bierbeek)
Ontginningshoeve, in oorsprong eigendom van de cisterciënzerinnen abdij van Valduc.

Pastoriestraat 40 (Bierbeek)
De pastorie behoort tot een reeks van vier nagenoeg identieke pastorieën die in een tussentijd van amper zes jaar in opdracht van de norbertijnenabdij van Park werden gebouwd.

Pastoriestraat 54 (Bierbeek)
Pastorie van 1752 met oorspronkelijk omwalde pastorietuin van 76 are, met typische tweeledigheid, die bewaard en herkenbaar bleef: een vlak, bij de pastorie aansluitend en vroeger kruisvor­mig ingedeeld perceel (70 are), en een omstreeks 1840-1850 'landschappelijk' aange­legde appendix.

Ruisbroekstraat 20 (Bierbeek)
Watermolen uit midden 18de eeuw. Voortzetting van de traditionele bak- en zandsteenstijl; zandstenen deur- en vensteromlijstingen en halve kruiskozijnen.

Stationsstraat (Bierbeek)
De bomenrij van bruine beuken bevindt zich aan de westelijke rand van Het Klein Park. De opgaande bomen begeleiden de domeinafpaling van het park. De bomen zijn omwille van hun kleurschakeringen in de parkrand ingeplant.

Tiensesteenweg 261 (Bierbeek)
Langshuis, boven de deur voorzien van een gevelsteen met jaartal 1758. In zijn volume bewaard doch overigens grondig verbouwd.

Velpestraat 33-37 (Bierbeek)
Vroeger in het bezit van het Jezuïetencollege te Leuven. Gesloten hoeve met de woon- en dienstruimten rondom een groot rechthoekig binnenhof.

Abdijstraat 2, Perronstraat 1 (Bilzen-Hoeselt)
Circa 670 sticht Sint-Landrada een vrouwenklooster, dat circa 880 door de Noormannen wordt verwoest. Reeds in de tweede helft van de 10de eeuw wordt de abdij heropgericht.

Broekem 49 (Bilzen-Hoeselt)
Watermolen op de Demer. Het molenhuis, dat dateert van 1750 en loodrecht op de Demer staat, is reeds afgebeeld op de Ferrariskaart (1771-1777) en in de Atlas der Buurtwegen (1846).

Broekstraat 22 (Bilzen-Hoeselt)
Molensite die minstens teruggaat tot de 15de eeuw. Voorheen een volmolen, vervolgens een graanmolen, thans buiten bedrijf. Gebouwencomplex in losse schikking, de gebouwen, op de oude molenaarswoning na, dateren uit de tweede helft van de 19de eeuw. Rondom de molen ligt een overwegend open en nat landschap met grasland en ruigte. Dijklichamen, geultjes en de molengracht zijn relicten van het watermolenlandschap.