Inventaris

Groenestraat 352 (Menen), Kruisstraat (Wevelgem)
Duitse militaire begraafplaats op grondgebied van Menen-Wevelgem. Het betreft één van de vier grote Duitse verzamelbegraafplaatsen in Vlaanderen, met bijna 48.000 doden uit de Eerste Wereldoorlog. De begraafplaats wordt onder meer gekenmerkt door een breukstenen muur aan straatzijde met een toegangsgebouw uit rode baksteen, afgesloten met een kunstig smeedijzeren hek, een geplaveid pad en een centrale kapel uit bruinroze zandsteen. De graven, afgedekt met vierkante granieten tegels, liggen verdeeld over vijftien perken en worden afgewisseld met lage kruisjes uit zwarte basaltlava. Opgaande bomen, hagen en struiken tooien het geheel.

Grote Markt 13 (Menen)
Heden schoolcomplex bestaande uit verschillende vleugels opgetrokken van 1685 (hoofdvolume) tot 1968, opgesteld rond drie speelplaatsen. Neogotische kapel van 1895-1896. Aan de Markt gelegen onderkelderd dubbelhuis van negen traveeën en twee bouwlagen onder pannen zadeldak. 19de-eeuwse bepleisterde en geschilderde lijstgevel op natuurstenen plint, horizontaal gemarkeerd door puilijst.

Guido Gezellelaan 124 (Menen)
Georiënteerde parochiekerk naar ontwerp van de Brugse architect J. Lantsoght. De kerk werd gebouwd van 1961 tot 1964 en is een variante op de Onze-Lieve-Vrouw-ter-Duinenkerk te Koksijde. De kerk geldt als een belangrijk voorbeeld van hoe na de Tweede Wereldoorlog gezocht werd naar een uitgesproken nieuwe vormgeving en een andere planopbouw voor kerken.

Hogeweg (Menen)
Christus aan het kruis op stenen sokkel en met opschrift, uit 1954.

Kleine Molenstraat, Oude Aalbekestraat 80 (Menen)
Hoeve uit het einde van de 19de-begin 20ste eeuw. Aaneengesloten bakstenen bestanddelen U-vormig gegroepeerd rondom deels onverhard, deels gekasseid erf. Eénbeukig kapelletje van 1949 ten zuidoosten.

Kortewaagstraat 92 (Menen)
Hoeve met losse bestanddelen gegroepeerd rond verhard erf. Oostelijke erfoprit gemarkeerd door bakstenen pijlers. Vernieuwd woonhuis met aanpalende stal. Koeienstal van 1949 en schuur van 1921.

Moeskroenstraat (Menen)
Watertoren van 1938 naar ontwerp van G. Boghemans, vernield door het Engelse leger in mei 1940, herbouwd in 1949. Skeletbouw in lichtgele baksteen met verticaliserende elementen.

Moeskroenstraat 507, 507A-B (Menen)
De oudste vermeldingen gaan terug tot de 15de eeuw. Noordoostelijke erfoprit gemarkeerd door poortgebouw met aandaken en vlechtingen. Noordoostelijke 18de-eeuwse vleugel met centrale poortdoorgang geflankeerd door paarden- en koeienstal. Ten zuidoosten 18de-eeuwse stalvleugel. Ten zuidwesten schuur van circa 1948-1949, die de schuur van 1732 vervangt.

Moeskroenstraat 696 (Menen)
Ondanks de verscheidene verbouwingen door de eeuwen heen behield de kerk haar globale plattegrond uit de romaanse periode. In 1658 wordt de romaanse kerk grotendeels vernield door brand. In 1664 is de restauratie voltooid. In vergelijking met de romaanse kerk, heeft de kerk nu een andere torennaald en hoger opgetrokken dwarsbeuken. In de 19de eeuw wordt geconstateerd dat de kerk te klein is geworden en wordt ze uitgebreid met twee traveeën naar het westen.

Oude Leielaan 4-5 (Menen)
Burgerhuis met 18de-eeuwse kern, huidig uitzicht bekomen in 1957 na renovatiewerken naar ontwerp van J. Viérin. Dubbelhuis met aangrenzende conciërgewoning, bepleisterde en geschilderde lijstgevel van zeven traveeën en twee bouwlagen, geaccentueerd door natuurstenen hoekbanden.