Inventaris

Wallekouter (Brakel)
De opgaande Hollandse linde bevindt zich in de perceelshoek van een weiland, aan straatzijde van de Wallekouter. De mooi uitgegroeide boom is gerelateerd aan een voormalige hoeve, die op oude kaarten, zoals Vandermaelen en Popp, te zien is. De linde was vermoedelijk een welkomstboom bij het erf.

Wallekouter (Brakel)
De zware geknotte schietwilg staat in de noordoostelijke hoek van een weiland bij de vallei van de Verrebeek. Aan de noord- en oostzijde van de boom, met een omtrek van bijna 7 m, grenst akkerland.

Wallekouter (Brakel)
De grauwe abeel staat in een perceelshoek tussen een bos, weiland en akker. Het bosperceel behoort tot de vallei van de Verrebeek.

Wallekouter (Brakel)
De soortenrijke houtkant ligt langs de oever van een zijbeek van de Verrebeek. De beek loopt hier tussen een beweid en een verbossend grasland.

Willemsveld (Brakel)
Het kwelgrasland en de beplanting liggen tussen Brakelbos en een extensief gebruikt wandelpad ten zuidwesten van Opbrakel. Centraal in de weide ontspringt er een bron. Het microreliëf in het grasland is nog goed zichtbaar.

Zureveldweg (Brakel)
De opgaande populier staat in de perceelshoek van enkele percelen grasland. Het betreft een oude variëteit van populier.

Zureveldweg (Brakel)
Kaphaag van haagbeuk op de perceelsgrens tussen twee graslanden. De knothoogte van de bomen is 1,8 m. De originele plantafstand is ongeveer 30 cm. In het westelijke deel van de rij staat een tweestijlige meidoornboompje. In het oosten, voorbij de hoekboom, gaat de perceelsrandbeplanting over in een geschoren meidoornhaag.

Brasschaat (Brasschaat), Schoten (Schoten)
De oorsprong van domein ‘Ter Mik’ gaat terug tot 1775, toen het park werd aangelegd volgens een geometrisch patroon. Het kasteel volgde in 1785. Het oorspronkelijke kasteel brandde in 1875 af en werd herbouwd volgens plannen van de toestand in 1830. Het bijhorende park omvat een merkwaardig arboretum met een aantal zeldzame bomen. Verder wordt het gekenmerkt door overwegend gemengd loofbos, versneden door een dicht grachten- en drevenpatroon dat doorloopt tot in het domein ‘De Inslag’.

Brasschaat (Brasschaat), Kalmthout (Kalmthout), Kapellen (Kapellen), Stabroek (Stabroek)
Het gebied is gelegen op een helling die de overgang vormt van de laaggelegen Scheldepolders naar de hoger gelegen Kempen en vertoont dus kenmerken van beide gebieden. Het westen wordt gedomineerd door landbouwgronden. Centraal wordt het gebied ingenomen door een sterk bebost landschap dat in het oosten begrensd wordt door het militaire Kamp van Brasschaat en het heidegebied van het Klein Schietveld. De talrijke waardevolle kasteelparken zijn veelal gesitueerd langs de grote(re) wegen. In het noorden van dit gebied komen relicten van de militaire verdedigingsgordel rond Antwerpen voor, die werd uitgebouwd door Belgen (voor beide wereldoorlogen) en Duitsers (tijdens de Eerste Wereldoorlog). Deze verdedigingslinies werden dwars door het bestaande landschap aangelegd en vormen een duidelijk herkenbare lineaire structuur die het hele gebied van west naar oost doorkruist.

Brasschaat (Brasschaat), Schoten (Schoten)
Het Peerdsbos werd voor het eerst vermeld in 1434 en maakte toen deel uit van het veel grotere domein 'Bremdonk'. In de 18de en 19de eeuw bestaat het gebied uit een complex van bos, weilanden, akkers en heide. Eind 19de begin 20ste eeuw is de bebossing sterk toegenomen. In het gebied liggen enkele hoeves. Het Kasteel van Brasschaat gaat ook terug op een hoeve, in de 18de eeuw verbouwd tot hof van plaisence en in 1872 gesloopt en vervangen door een groots kasteel en later nog omgeven door een park met bosaanplantingen, dreven, grasvelden en een vijver.