Inventaris

Bergsken, Koebrugstraat, Pachting (Aalst)
De archeologische zone Moorsel-Hof Te Eksel is een goed bewaarde middeleeuwse castrale motte die in de late middeleeuwen evolueerde tot site met walgracht in de vallei van de Molenbeek.

Kanegemsestraat 6 (Aalter)
Eertijds zetel van heerlijkheid, reeds vermeld in 1392. Thans leegstaand boerenhuis uit begin 19de eeuw (?) nog gelegen op motte met resten van omwalling achter het huis.

O. L. Vrouwstraat (Alken)
Deze motte is gelegen op de rechteroever van de Kozenbeek te Alken. De vorm nog is af te lezen in de perceelvorm van het kadasterplan en in een lichte terreinverhoging.

Alveringem (Alveringem), Diksmuide, Lampernisse, Oostkerke, Oudekapelle, Sint-Jacobs-Kapelle (Diksmuide), Eggewaartskapelle, Zoutenaaie (Veurne)
Dit gebied omvat de poldergebieden met graslanddepressie van de zogenaamde Kom van Lampernisse, de Vlavlakte en de aansluitende kleine dorpskernen van Lampernisse, Zoetenaaie, Oostkerke, Sint-Jacobskapelle en Oudekapelle. Het uitgestrekte gebied met sinds de middeleeuwen in gebruik genomen polders met reliëfrijke graslanden en talrijke sporen van ontvening, kleiontginning en vroegere bewoning, vertoont een grote variatie in poelgronden en geulgronden. De site van het Leenhof Ter Wissche en de verdwenen kerken van Oostkerke en Zoutenaaie vormen bijzondere sporen van (vroeg-)middeleeuwse bewoning. Er komen ook nog meerdere oude hoeven met walgracht voor. De polder is doorsneden door talrijke vaarten en grachten. De Oude Zeedijk vormt een opvallend middeleeuws dijkrelict. De panoramische zichten bieden weidse vergezichten.

Anzegem (Anzegem), Huise, Kruishoutem, Nokere, Ouwegem, Wannegem-Lede (Kruisem), Heurne, Mullem, Oudenaarde (Oudenaarde), Waregem (Waregem), Moregem, Ooike, Wortegem (Wortegem-Petegem)
Dit gebied omvat een deel van de ‘Vlaamse Ardennen’ ten westen van de Schelde en vormt een onderdeel van het uitgestrekte Schelde-Leie interfluvium. De heuvelkammen liggen hier dominant in het landschap. De kouters zijn van elkaar gescheiden door beekvalleien. Kleinschalige dorpskernen liggen verspreid in het landschap. Hoeves, kasseiwegen en windmolens bepalen mee het beeld.

Broekstraat, Kasteelstraat, Polderdreef (Beveren)
De Singelberg is een motteheuvel ten noordwesten van Beveren, opgericht in de eerste helft van de 12de eeuw. De archeologische zone werd uitvoerig onderzocht.

Bommershoven, Borgloon, Broekom, Groot-Loon (Borgloon), Gutschoven, Heers, Heks, Horpmaal, Vechmaal (Heers), Lauw, Piringen, Widooie (Tongeren)
Het is een overwegend open en sterk glooiend landschap, voornamelijk bestaande uit zeer vruchtbare akkers. De bewoning is geconcentreerd in dorpen die vooral gelegen zijn in de valleien. Deze valleien zijn vochtiger en bestaan uit hooi- en graslanden en houtkanten en vormen meer gesloten linten tussen de uitgestrekte open plateaugebieden. Op de heuveltoppen ontbreekt plaatselijk de vruchtbare leemlaag of is deze te dun voor landbouw en liggen beperkte boscomplexen. Het gebied vormt een uitzonderlijk landschap waarbij de erfgoedelementen samen een uitgestrekt cultuurlandschap vormen met vele historische kasteeldorpen en domeingoederen, alternerend met een schitterend semi-ruraal kader van hoeves, akkers, weilanden, hoogstamboomgaarden en bossen waarbij de verschillende elementen bovendien onderling verbonden zijn door oude wegtracés (waaronder de Romeinse weg).

Kortestraat, Speelhof, Trapkensstraat (Borgloon)
De motteheuvel en gracht vormen het relict van de volmiddeleeuwse burcht van de graven van Loon, opgericht op een strategisch gelegen heuvelrug. Hoewel de burcht reeds in een vroeg stadium verlaten werd en nooit een nieuwe functie kreeg, is de structuur ervan bepalend gebleven voor de verdere ontwikkeling van het centrum van Borgloon.

Kloosterstraat (Bornem)
Motte op een strategische locatie die uitkijkt over de Schelde en het lager gelegen slikken- en schorrengebied. De oprichting wordt vermoedelijk gelinkt aan de eerste Heren van Bornem. De motteheuvel en het zuidelijk deel van het neerhof zijn nog duidelijk als een verhevenheid op te merken in het landschap en werden geïntegreerd in het landschappelijk park bij het Kasteel Dulft.

Nattenhaasdonk, Pastoor Huveneersstraat, Polderdam (Bornem)
De archeologische zone Nattenhaasdonk, betreft de op een donk gesitueerde oude bewoningskern met verdwenen kerk van de parochie Haveckesdunc die samen met Hinken (Hingene) afhankelijk was van Bornem. De grote overstroming van 1825 is fataal voor Haveckesdunc. De nederzetting wordt verlaten ten voordele van het hoger gelegen Wintam. De oude kerkheuvel of Pastoor Huveneersheuvel is het laatste relict dat nog herinnert aan de oude nederzetting.