Inventaris

Buizenbergstraat, Kapitteldreef, Latemstraat, Nelemeersstraat, Reinaertdreef (Sint-Martens-Latem)
Het gebied gevormd door het Golfterrein, de Buizenberg en het Warandebos te Sint-Martens-Latem is de omvangrijkste en belangrijkste geomorfologische boreale stuifzandformatie van het Scheldebekken.

Kasteeldreef 19 (Sint-Martens-Latem)
Bij de Leie gelegen 18de-eeuws kasteel met omringend park. Het oorspronkelijk kasteel, opgetrokken uit baksteen van een steenoven ter plaatse, werd gebouwd op een motte en was omgeven door aangelegde tuinen, een boomgaard, grachten en talrijke dreven waaronder de Rode Beukendreef als toegangsdreef. Het had een rechthoekige plattegrond, negen traveeën en twee bouwlagen onder schild- of zadeldak. Vermoedelijk circa 1840, onder P. de Kerchove, toevoeging van één verdieping en nieuwe gevelordonnantie, en begin 20ste eeuw aanpassing tot huidig uitzicht.

Kortrijksesteenweg 96 (Sint-Martens-Latem)
Voormalig kasteeltje in eclectische stijl met omringende beboomde tuin, daterend uit begin 20ste eeuw. Heden geschilderde bakstenen constructie met L-vormige aanleg, verspringende bouwlagen en dakenspel.

Latemstraat 118 (Sint-Martens-Latem)
Landhuis in Engelse stijl, gelegen op het golfterrein, bestaande uit twee oude kernen, een 19de-eeuws hoevetje links en het vroegere boswachtershuisje rechts, circa 1930 en 1944 verbonden door een middendeel met doorrit en torentje achteraan, onder strodaken en met typische traditionele elementen.

Mortelputstraat 45, 49 (Sint-Martens-Latem)
Achterin, aan de Leie gelegen landhuis van 1928 met aangelegde Franse tuin en lange toegangsdreef met links aan de straat palende conciërgewoning en bakstenen afsluitingsmuur met grote korfboogpoort onder pannen schilddakje.

Pontstraat 83-85 (Sint-Martens-Latem)
Kasteeltje aan de Leiebocht in een boomrijk park toegankelijk via een smeedijzeren hek tussen bakstenen pijlers. Huidig neoclassicistisch landhuis daterend van 1841 naar ontwerp van architect L. Minard met latere aanpassingen en behouden kern met overwelfde kelders, minstens uit de 17de eeuw. Links en rechts flankerende vleugels van respectievelijk één en twee bouwlagen onder plat dak. Ten noorden van het kasteel, voormalige stallen en koetshuizen, aangepast begin 20ste eeuw.

Pontstraat 87 (Sint-Martens-Latem)
Achterin, aan de Leiebocht gelegen voormalig neerhof van het kasteel Ter Laecke, minstens opklimmend tot de 17de eeuw en verbouwd tot landhuis. Een later aangebrachte cartouche boven de deur vermeldt het jaartal 1685.

Belseledorp 108-110, 114-120, Kasteeldreef 13-17 (Sint-Niklaas)
Kasteeldomein Hof van Belsele of Bisschoppelijk kasteel, rustoord voor priesters, in de 18de eeuw aangekocht door bisschop Maximiliaan van der Noot, die het in 1754 gedeeltelijk herbouwde. In 1904 grotendeels verbouwd en met verschillende andere gebouwen uitgebreid door bisschop Antonius Stillemans naar ontwerp van architect Stephan Mortier. Het geheel bestaat uit een kasteel met voormalig koetshuis en hovenierswoning. Bij het landhuis horen ook enkele grote burgerhuizen. De gebouwen zijn gelegen in een uitgestrekt, omgracht park met monumentale bomen, grasvelden, vijver, moestuin. Langs wandelpaden zijn verschillende specimina van kleinarchitectuur aanwezig.

Belseledorp 131-133 (Sint-Niklaas)
Neoclassicistisch herenhuis, gelegen in het domein Groenhof, gebouwd omstreeks 1851-1852 in opdracht van Franciscus Josephus Van Damme, toenmalig burgemeester van Belsele. Het herenhuis bestaat uit het woonhuis en twee onafhankelijke symmetrische dienstgebouwen, haaks op de straat. De voortuin is van de straat afgesloten door twee muurdelen (respectievelijk zes en zeven traveeën) waartussen een sierlijk gietijzeren hek van zeven traveeën. Links en rechts achter het landhuis staan twee eind 19de-eeuwse achtzijdige paviljoentjes,. Ten oosten naast het huis bevindt zich nog een plantenserre van het lessenaarstype met beglaasd dak.

Belseledorp 131-133 (Sint-Niklaas)
Domein in landschappelijke stijl waarin nog relicten van een dendrologische collectie uit de tweede helft van de 19de eeuw bewaard zijn. De Japanse tuin met typische elementen zoals ondermeer een theehuis, stapstenen en rotsen dateert uit 1929.