Inventaris

Begijnengracht 20A, Begijnhofdries 1-42, Edmond Boonenstraat 1-6, 7, Gravin Johannastraat 1-2, 3-35, Hippoliet Lammensstraat 2-10, 10A-D, Jan Verspeyenstraat 1-3, Mathias Gesweinstraat 1A-D, Provenierstersstraat 1-12, 13-51, Sophie Van Akenstraat 1-14, 16-58, Straatje van Oliveten, Zwartekatstraat 2-8 (Gent)
De Begijnhofdries, het huidige met lindes, beuken en paardenkastanjes beboomd pleintje met kerk omgeven door traditionele huizen en een eind 19de-eeuwse huizenrij vormde oorspronkelijk het centrum, de zogenaamde dries van het Sint-Elisabeth Begijnhof.

Begijnhof 1-22, 23, 26-43, 45-46, Begijnhoflaan 26-58, 62-64, 68, Brusselsestraat 36 (Dendermonde)
Het huidige Sint-Alexiusbegijnhof is het tweede begijnhof van Dendermonde. Het eerste begijnhof dateerde uit het tweede kwart van de 13de eeuw en lag in de buurt van het gewezen Sint-Gillishospitaal in een zeer moerassig gebied.

Grote Markt 27 (Veurne)
Stadhuis gelegen op westelijke marktzijde, en een hoek vormend met het voormalig landhuis, waarvan het tevens oorspronkelijk de conciërgewoning was. Bakstenen gebouw met twee analoge vleugels van respectievelijk vier en vijf traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak (leien).

d'Ennetièresplein 1A (Ieper)
Parochiekerk, gelegen middenin begraasd plein, met omlopend bakstenen pad, waarlangs de Heilige Livinusommegang met zeven statiën, ingericht rondom het kerkhof in 1890. In oorsprong romaans bedehuis, uitgebreid tot een laatgotische hallenkerk met pseudo-transept. Wederopbouw naar ontwerp van Jules Coomans in 1925. Nagenoeg identieke reconstructie, echter inkorting van de beuken met één travee.

Kerkstraat 113 (Dendermonde)
Het Sint-Blasiusgasthuis was het grootste van de vier gasthuizen die Dendermonde telde. Het oorspronkelijke complex werd in 1914 door brand vernield met uitzondering van de kelders uit 1827 aan de straatzijde en enkele kloostergebouwen. Naar ontwerp van Dendermonds stadsarchitect Fernand de Ruddere en architect Jean Norbert Cloquet werd in 1926 op dezelfde plaats een nieuw ziekenhuis in art-decostijl opgetrokken. Een langsgevel parallel aan de Kerkstraat met ten westen een zuidgeoriënteerde kapel in art-decostijl werden nieuw gebouwd.

Sousbeekstraat 101 (Waasmunster)
Pastorie uit 1877, gelegen binnen een grote beboomde, deels ommuurde en deels omhaagde tuin ten oosten van de in dezelfde periode opgerichte Sint-Jan-Baptistkerk. Kerk en pastorie kwamen tot stand onder impuls van onderpastoor A. Rubbens van Waasmunster centrum. Bewaarde plannen van 1876 voor de neogotische pastorie, evenals de kerk toegeschreven aan ingenieur-architect Arthur Verhaegen uit Gent.

Berg van Leningstraat 10 (Tienen)
Voormalig begijnhofconvent met kerkruïne van de begijnhofkerk, opgericht in vroeggotische stijl en gebouwd in twee campagnes: beuken en transept uit de tweede helft van de 13de eeuw, koor en kapellen uit de eerste helft van de 14de eeuw. De conventgebouwen hebben vermoedelijk een 16de-eeuwse kern, de zuidzijde en volledige zuidvleugel werden heropgebouwd na 1944, de westgevel werd opgericht tijdens de restauratiewerken van 1854; de tuin van het convent telt 49,10 are, met enkele bruine beuken en een rond 1850 aangeplante ginkgo.

St.-Bavostraat (Wielsbeke)
Neoromaanse parochiekerk, gebouwd in 1910-1913 naar ontwerp van architect Henri Vanden Broucke, met behoud van de 12de-eeuwse vieringtoren en transeptmuren. Georiënteerde kerk met omringend kerkhof, gelegen in het dorpscentrum nabij de linkeroever van een afgesneden Leiemeander.

Sint-Niklaasplaats (Veurne)
Parochiekerk gelegen tussen Appelmarkt, Sint-Niklaasplein en Kaatsspelplaats met dominerende westtoren. Oudste vermelding van 1120. Tot de Franse Revolutie bediend door monniken van de Sint-Niklaasabdij. Baksteenbouw; gebruik van ijzerzandsteen voor onderbouw van zuidelijke zijbeukgevel; kalksteen voor lagen afgewisseld met baksteen in noordelijke zijbeukgevel en zuidelijke transeptgevel, voor grootste gedeelte van zuidelijke zijbeukgevel en voor bovengedeelte van westportaal; Doornikse steen voor onderbouw van laatstgenoemde.

Sint-Petrus- en -Paulusplein (Oostende)
Resterende vierkante westtoren, zogenaamd de "Peperbusse", van de in 1896 door brand vernielde oude Sint-Petrus- en -Pauluskerk, een gotische hallenkerk, met opmerkelijke vagevuur- en calvariegroep aan noordgevel. Gelegen aan westzijde van het plein en de huidige Sint-Petrus- en Pauluskerk, ten oosten van de Sint-Pietersstraat en ten noorden van het Léandre Vilainplein. De toren, meer bepaald de onderbouw, kan beschouwd worden als het oudste gebouw van de stad en als enige getuige van de tijd van vóór het Beleg van Oostende in 1601-1604.