Inventaris

Meulenberg, Vitschen (Voeren)
Vanuit het gehucht Vitschen leidt een weg naar beneden richting de vallei van de Voer. De weg passeert de oude watermolen van Vitschen en gaat vervolgens over in een smalle onverharde weg die opnieuw het plateau opgaat. De weg is hier diep ingesneden tussen taluds met hakhout van es, opgaande robinia en beuk. Op het plateau slingert de weg tussen weilanden met meidoornhagen om aan te sluiten bij de hoofdweg richting Nederland. Deze weg verbond enerzijds het gehucht Vitschen met zijn watermolen aan de Voer. Anderzijds bood de weg ook aansluiting op een handels- en transportroute naar het oosten. In de 19de eeuw werd bij de watermolen een distillerie ingeplant die ook langs deze weg toegankelijk was.

Meulenberg, Schophem (Voeren)
Van bij het kruispunt aan de watermolen van Vitschen loopt langs de Villa Frésar een aarden wegel tussen weilanden richting de Voer. Via een voetgangersbrugje steekt het pad de Voer over en volgt de beek langs tuinpercelen van het gehucht Ketten. De weg doorkruist hier de bedding van de Voer en is een historisch wad. Het pad steekt nogmaals de Voer over en blijft evenwijdig lopen met de beek. De weg volgt de bosrand van Schophemerheide en komt uit in het gehucht Shophem bij een gesloten hoeve waarna het pad verderloopt richting de Voer. Ten oosten van Schophem is er een wad, waarbij het wegtracé de Voerbedding enkele tientallen meters kruist.

Mostert (Voeren)
Voorbij de Mosterthoeve gaat de weg over in een onverhard pad dat verder loopt tussen de weilanden. Dit pad maakt een scherpe bocht en vervolgt dan richting het bos van Vossenaarde. Ter hoogte van de bocht stond oorspronkelijk een kapel of 'Hermitage de Teuven'. Deze weg verbond in een rechte lijn het centrum van Teuven en de Sint-Pieterskerk met de toenmalige kapel en maakte mogelijk deel uit van een processieweg. De kapel was daarenboven ingeplant op een kruispunt van veldwegen die onder andere naar de Hoeve Kloosterhof leidden.

Mostert (Voeren)
Aan de splitsing ter hoogte van de Hoeve Mostert gaat de weg rechts voorbij de bebouwing over in een onverhard pad dat richting Varen loopt. De voetweg slingert tussen weilanden afgeboord met meidoornhagen en verspreide hoek- en knotbomen. Van op de weg zijn er open zichten op de Mostert en Teuven en de Sint-Pieterskerk. Deze weg deed dienst als doorsteek tussen Teuven en Varen en liep dwars door de weilanden om zo de verkeersdrukte in het centrum van Teuven te vermijden. In Varen was er ook aansluiting op de hoofdweg naar het zuidwesten.

Oude Linde (Voeren)
Een onverharde weg verbindt de kapel en het kruispunt van zes landwegen, genaamd Oude Linde, met de hoofdweg naar het dorp. De aardeweg kruist de Beek ter hoogte van een indrukwekkende knotwilg en loopt vervolgens tussen weilanden en oude boomgaarden met meidoornhagen en opgaande es.

Sinnich (Voeren)
Bij een Mariabeeld langs de Sinnichstraat leidt een smalle asfaltweg het plateau op. Voorbij de huizen gaat deze weg over in een holle weg met zware hakhoutstoven op de taluds. Van deze weg rest enkel nog een groene strook die doodloopt tussen de weilanden. Oorspronkelijk liep deze voetweg over de dorpsakkers helemaal door tot in Remersdaal en vormde zo een alternatieve verbindingsroute tussen de twee dorpen. In Remersdaal is deze weg nog deels overgeleverd als veldweg die zich tussen de weilanden slingert en open zichten biedt op de dorpen rondom. Door de aanleg van de spoorlijn Aken-Tongeren werd deze voetweg echter doorsneden en verdween grotendeels.

Snauwenberg (Voeren)
In het verlengde van de weg Kinkenberg slingert een verharde holle weg zich de gelijknamige berg op naar het noordoosten. Bij een wegsplitsing gemarkeerd door een wegkruis leidt de weg verder steil de helling op tussen hoge taluds met eik en boskers. De holle weg is sterk ingesneden en niet langer verhard en leidt langs de Voerenberg tot op de Snouwenberg. Op de rand van het plateau is de weg veel minder diep ingesneden en zijn er open zichten op de lager gelegen weilanden, het dorp en het Kasteel Altenbroek. Deze holle weg vormt de verbindingsweg tussen het dorpscentrum en de hoger gelegen landbouwgronden op het plateau. Daarenboven was deze weg in de 18de eeuw ook een transportroute tussen Luik en Aken zoals blijkt uit de alternatieve naam Koetsweg. De historische weg liep door richting de grens met Nederland en passeerde langs een 'Maison de Plaisance' genaamd Snauwenberg.

Steenbos (Voeren)
In het verlengde van de weg naar het gehucht Ketten loopt aan de overzijde van de hoofdbaan s'-Gravenvoeren - Sint-Martens-Voeren ter hoogte van een wegkruis een onverharde wegel verder het plateau op. Deze aardeweg passeert de Steenboskapel en een eenzaam wegkruis en loopt verder naar het Lynotkruis aan de spoorwegberm. De veldweg passeert tussen de uitgestrekte akkers op het plateau en biedt open zichten rondom en op de kapel en de wegkruisen. Deze weg vormt de historische verbinding tussen het gehucht Ketten in de Voervallei en de zuidelijk gelegen landbouwgronden op het plateau. De weg liep oorspronkelijk nog verder door naar het zuiden tot in Warsage.

Steenbos (Voeren)
Bij de Kapel van Schophem leidt een eenvoudige landweg met betonplaten het plateau op. De weg passeert achtereenvolgens een kruisbeeld ter hoogte van een kruispunt en een wegkruis bij een tweede kruispunt. Hier krijgt de weg een onverhard karakter en leidt tussen de uitgestrekte akkers verder naar de Wittekapel. Bij de kapel vervolgt de aardeweg naar het zuidwesten tussen akkers en jonge laagstamboomgaarden en steekt de Weersterweg over tot aan het Dalhemmerkruis. Voorbij het kruis loopt de weg verder tot in Berneau.

Strouvenbos (Voeren)
De dreef met notelaar verbindt Hoeve Stroevenbos met de steenweg. De notelaars werden geplant in functie van de notenproductie, en zijn een beeldbepalend object.