Inventaris

Puyenbrug (Lochristi)
Ruïne van een stenen grondzeiler, Westmeersmolen genaamd, gelegen ten westen van de Puyenbrug, ten noorden van de Zuidlede. Deze molen was in 1819 opgetrokken als een ronde bakstenen poldermolen, zowel voor de afwatering als voor de bevloeiing van de omgevende landerijen door middel van een scheprad.

Rivierstraat 12 (Lochristi)
Molenromp van een stenen grondzeiler, die in 1873-1877 als oliewindmolen werd opgetrokken door olieslager Jan Waeyenbergh. In 1881 werd een stoommachine geplaatst.

Heirbrugstraat 160-162 (Lokeren)
De Heirburgmolen is een stenen korenwindmolen van het type bovenkruier (bergmolen) uit het midden van de 19de eeuw, met een molenaarswoning uit dezelfde periode die begin 21ste eeuw gereconstrueerd werd.

Koningsstraat (Lommel)
Behouden romp van windmolen, type bovenkruier of grondzeiler, van 1843 of 1845.

Zandstraat (Lommel)
De Leyssensmolen is een houten standerdmolen die werd opgetrokken in 1797 te Olmen. In 2011-2012 werd de molen gedemonteerd en gerestaureerd, en opnieuw opgebouwd op een nieuwe locatie aan het einde van de Zandstraat.

Holle Eikstraat 34 (Londerzeel)
't Merelaantje is een kleinschalige 20ste-eeuwse korenmolen, van het type houten staak- of standaardmolen op een torenkot. In 1930-1931 werd de molen in Gistel op het kasteeldomein Ter Waere gebouwd in opdracht van Alfred Ronse door molenbouwer Charles Peel. In 1973 werd de molen verplaatst naar de huidige locatie.

Molenheide 25 (Londerzeel)
De Heidemolen in Malderen is een vroeg-18de-eeuwse korenmolen, van het type houten standaard- of staakmolen met open voet. Nadat de molen in 1990 van zijn voetstuk was geblazen bij een storm, bouwde de firma Caers uit Retie in 1994-1995 de molen terug op in zijn oorspronkelijke vorm. De vroegere molenaarswoning is een L-vormig witgeschilderd en gecementeerd volume van één bouwlaag onder verspringende zadeldaken met een hoofdvolume van drie traveeën.

Broekstraat 29 (Lubbeek)
De Sint-Martensmolen of Molen Moiné, gebouwd in het derde kwart van de 19de eeuw, is een bewaarde molenromp die teruggaat op een korenmolen, van het type bovenkruier, stenen bergmolen (beltmolen). De huidige molenaarswoning werd opgetrokken in 1937 naar ontwerp van architect T. Herroelen.

Geestbeek 9A (Lubbeek)
De Sint-Bernardusmolen, gebouwd in 1869-1870, is een bewaarde molenromp die teruggaat op een korenmolen, van het type bovenkruier, stenen bergmolen (beltmolen).

Etikhove, Maarke-Kerkem, Nukerke (Maarkedal)
‘De Heuvel van Bossenare’ bevindt zich ten oosten van Etikhove en ten noordwesten van het gehucht Kerkem, centraal in de Vlaamse Ardennen. De vallei van de Nederaalbeek is te herkennen aan de natte graslanden met knotbomen, enkele kleine percelen bos en beekbegeleidende vegetatie. Er komen ook enkele akkers in voor. Het betreft hier een asymmetrische vallei, typerend voor de Vlaamse Ardennen, waarvan de oostelijke dalwand steiler is dan de andere. Ten oosten van de vallei, net erbuiten en aan de rand van de Bossenarekouter, komen enkele grote hoeven voor. De Bossenarekouter, met molen op de top, is een open gebied. De noordelijke en oostelijke flanken van de Bossenareheuvel zijn grotendeels in gebruik als akkerland en bieden een vrij zicht op de noordelijk gelegen vallei van de Maarkebeek en de oostelijk gelegen vallei van de Pauwelsbeek.