Inventaris

Notelaarstraat (Alveringem)
Langs de Oostsluisbeek zijn in een onregelmatig plantverband zwarte knotpopulieren aangeplant. De bollaards, zoals ze in de Westhoek worden genoemd, zijn hier als geriefhout en als oeverversteviging aangeplant. De natuurlijke populaties van zwarte populier zijn volledig verdwenen. Deze zeldzame populierensoort wordt nog sporadisch aangetroffen meestal als oude geknotte bomen in houtkanten, knotbomenrijen bij poelen, beken, grachten, perceelsgrenzen, op erven of in de buurt van boerderijen. Het zijn steeds bomen die ooit door menselijk toedoen uit hun natuurlijk biotoop zijn weggehaald en die door het genetisch materiaal voortdurend te kloneren in het landschap zijn blijven bestaan.

Oerenstraat 20 (Alveringem)
Ten westen van kerk gelegen hoeve met losse bestanddelen, midden de poldervlakte. Boerenhuis op omwalde terp, bereikbaar via een tweeledige boogbrug van baksteen, gemarkeerd door vierkante pijlers met vlakke dekplaat. Een populierenrij bakent de perceelsgrens af en knotbomen markeren de grachten.

Pater Walter Oyaertplein (Alveringem)
Het kerkhof is aan de buitenzijde afgeboord met een dubbele bomenrij van beuk. Het is als dreef tevens de toegangsweg naar de achtergelegen beschermde pastoriesite. De boomsoortenkeuze is voor de streek atypisch, doorgaans worden de kerkhoven in de Westhoek beplant met bomenrijen van geleide of gekandelaarde linden.

St.-Mildredaplein (Alveringem)
Georiënteerd bedehuis midden een door linden en haag omringd kerkhof; koorpartij grenzend aan de Groenestraat; roepsteen links van het portaal.

Ekeren (Antwerpen), Kapellen (Kapellen), Hoevenen, Stabroek (Stabroek)
Het oostelijk deel van het landschap ligt in de zone waar de vruchtbare kleiïge poldergrond zich mengt met het zand van de Kempen. Van oudsher was het grondgebied van Kapellen iets hoger gelegen dan het omliggend land, dat vòòr het aanleggen van de polderdijken meermaals onder water liep. Mensen gingen zich uiteraard vestigen op deze hoger gelegen plaatsen, oa. langs de weg die Antwerpen met Bergen-Op-Zoom verbindt. Dit landschap dat dus op een hellend overgangsgebied gelegen is met deels zandgrond maar destijds ook deels veengrondgronden, maakt deel uit van het vanaf ongeveer 1250 voor landbouw ontgonnen gebied Hoevenen, Kapellen, Stabroek, Eertbrand en Putte. Het is het grootste aaneengesloten gebied dat ingericht werd volgens het systeem van de regelmatige hoevenstrokenverkavelingen.

Gouverneur Holvoetlaan 28 (Antwerpen)
Landhuis, in kern opklimmend tot de eerste helft van de 16de eeuw, werd tussen 1751 en 1755 in rococostijl herbouwd en is gelegen in het gelijknamig park.

Spaansemolenstraat 1 (Antwerpen)
Huidig uitzicht uit de periode 1951-1953 ontworpen door L. De Graef, grotendeels met behoud van de nog rechtstaande buitenmuren en binnenarcade. De kerk is gelegen midden het kerkhof.

Veltwijcklaan 252 (Antwerpen)
In sterk beboomd landschapspark met centraal grasperk gelegen neoclassicistisch kasteel, met ten zuidoosten een aan de straat palende hoeve en een achtzijdig paviljoentje. Opgericht in 1873.

Ingooigemplaats 5 (Anzegem)
Vrijstaand, beeldbepalend gelegen herenhuis met aangesloten dienstgebouw uit 1778, dwars op de straat ingeplant. Toegang gemarkeerd door twee bakstenen pijlers met ijzeren hek; tweede toegang langs de woning eveneens met ijzeren hek. Geheel aan de straat afgezet door laag bakstenen muurtje en omringd door een tuin met enkele markante beuken en een relict van een hoogstamboomgaard. Dubbelhuis met evenwichtig opgebouwde, verankerde witbeschilderde bakstenen lijstgevel op gepikte plint; volume van van vijf traveeën en twee bouwlagen onder hoog opgaand pannen zadeldak. Witbeschilderd, vermoedelijk 18de-eeuws dienstgebouw op gepikte plint, met moutast in het interieur.

Landergemweg 1, Scheihoekstraat (Anzegem)
Hoeve met losse bestanddelen zogenaamd 't goed ter Landergem of Landergemhoeve en naastgelegen cichorei-ast zogenaamd Delez(s)ie zie naam uitbaters hoeve. De ast geldt als één van de best bewaarde voorbeelden van midden- en zuid-West-Vlaanderen. Bakstenen gebouw met gesloten karakter van circa 1920 met oudere kern (kleine ast), op rechthoekig grondplan, onder zadeldak met platte pannen en verluchtingskap van het type Pottelberg. Open omgeving met weilanden en knotbomenrij langs de beek.