Tijdens de opgravingen aan de Maloulaan 16 in Ieper, zijn muurresten aangetroffen die te relateren zijn aan de Vaubanvesten. De aangetroffen massieven bestaan uit rode bakstenen (230 x 110 x 60mm) en zijn gemetseld met kalkmortel in een kruisverband. De voorzijde van de muur zelf bevond zich buiten de opgravingszone, maar wel werd een conische steunbeer volledig vrijgelegd. Verder is er vermoedelijk in de zuidelijkwestelijk hoek van het onderzoeksgebied de aanzet van een tweede steunbeer aangetroffen. De diepte van de steunbeer of de muur is niet vastgesteld, omwille van potentiële stabiliteitsproblemen. De bovenste 30cm van de steunbeer werd machinaal verwijderd, maar de rest van de muur is bewaard onder het nieuw aangelegde zwembad.
De opbouw van de aangetroffen muuurresten is sterk gelijkaardig aan de muurresten die recent werden opgegraven aan het nabijgelegen Colaertplein. Beide hebben eenzelfde opbouw met conische steunberen, al is het baksteenformaat in de Maloulaan wat groter. De aangetroffen muurresten sluiten ook aan bij een toevalsvondst uit juni 2023 (https://id.erfgoed.net/waarnemingen/988317), waarbij muurresten werden aangetroffen onder de tuinmuur van het perceel waarop deze opgraving betrekking had. Ook deze muurresten waren waarschijnlijk te linken aan de vesten, maar de werkput was te klein om veel conclusies te trekken.
Het grootste deel van de aangetroffen sporen en structuren dateren uit de 17de eeuw en zijn gelinkt aan de Vaubanvesting van Ieper. Verder zijn er nog twee kuilen en een tuinvloertje aangetroffen die te dateren zijn tussen de late 19de eeuw en het begin van de 20ste eeuw.
Tijdens de opgraving is er weinig vondstmateriaal aangetroffen. De oudste aangetroffen aardewerkvondsten dateren uit de late middeleeuwen maar zijn secundair in het onderzoeksgebied terecht gekomen. Het meeste materiaal is aangetroffen in de ophogingspakketten en is te dateren tussen de 15de eeuw en de 17de eeuw. Verder is er nog glas en metaal aangetroffen die te dateren zijn tussen de 19de en 20ste eeuw.