industrieel-archeologische, historische, in casu bouwhistorische en artistieke, in casu esthetische waarde: als uniek voorbeeld van een dergelijke lange en hoge betonnen spoorwegviaduct gebouwd in 1929 en aldus opgericht in een vrij vroege fase van de betonconstructie zoals deze werd toegepast op belangrijke kunstwerken. Dit kunstwerk draagt dan ook de esthetische kenmerken die opgeld maakten tijdens het Interbellum. Deze viaduct illustreert de wijze waarop de Staat als eigenaar van het spoorwegnet op vraag van de exploitant, de Nationale Maatschappij der Belgische Spoorwegen (opgericht op 29 juli 1926), zijn spoorweginfrastructuur verder uitbouwde gedurende de periode 1928-29 waarin het goederenverkeer zijn hoogtepunt bereikte.
Het gaat om een materiële getuige van de ontwikkelingen op het vlak van de betonconstructies in het algemeen en van de betonnen bruggenbouw in het bijzonder.
Tenslotte is deze viaduct een monumentaal en indrukwekkend beeldbepalend element in het landschap van de Pedevallei.