Tuinwijk, van 1925-28, vroeger eigendom van de nu verdwenen, in 1924 opgerichte glasfabriek "Verreries Campinoises", heden van Vieille Montagne van Balen. Het was een fabriek van Charleroi, die hier de nodige grondstof voor de fabricatie van glas vond, namelijk wit zand. In tegenstelling tot de glasfabriek van S. Emsens, waar uitsluitend glazen flessen werden geproduceerd, vervaardigde men hier vensterglas. Ten gevolge van de crisis werd de fabriek in 1930 stilgelegd ten voordele van de Waalse industrie.

De wijk, aanvankelijk bestaande uit tachtig arbeiderswoningen, omvat volgende straten: Paulusstraat, door esdoorns beschaduwd, Glasfabriek, Glaswolstraat, Glasvezelstraat en Glasplein. De aanleg vertoont een dambordpatroon met rotonde. Een tweeëntwintigtal woningen, waarvan sommige twee bouwlagen telden, werden de laatste decennia afgebroken, evenals de kantine op het Glasplein en een winkel. In 1931 brandde een houten gebouwtje af dat dienst deel als kapel en schooltje. Blijkbaar waren er onder het personeel heel wat franstaligen, want tijdens de eerste jaren werd het onderwijs in het Frans gegeven. Tot 1947 waren bovendien alle straatnamen in de wijk franstalig.

Heden tellen de Glaswol- en Glasvezelstraat geen bebouwing meer. Een zestal types arbeiderswoningen bleven bewaard, doorgaans, voor zover niet afgebroken, tegenover elkaar gelegen. Het betreft telkens twee gekoppelde, deels verankerde bakstenen enkelhuizen, naar spiegelbeeldschema; twee traveeën, anderhalve of twee bouwlagen onder zadeldak (nok parallel aan de straat, mechanische pannen);lage, tegen de zijgevels aangebouwde deurtravee onder lessenaarsdak. Variatie in voorgevelopstanden bepaald door puntgevels, de vorm van ingewerkte dakvensters en de ornamentatie. Rechthoekige muuropeningen op afgeschuinde lekdrempels. De achtergevels vertonen een gemeenschappelijke centrale haakse aanbouw onder zadeldak (mechanische pannen), met rechthoekige muuropeningen. Grotendeels bewaard houtwerk, onder meer daklijsten op geprofileerde consoles.