Omgeven door resten van het oude kerkhof, onder meer ijzeren kruisen. De oorspronkelijke kerk dateerde van de 16de eeuw: koor en transept van 1523-24, middenbeuk van 1511-27; vergroot met twee zijbeuken naar ontwerp van Eugeen Gife in 1863. Zwaar beschadigd in 1944, restauratie en nieuwe westtoren van 1947 naar ontwerp van architect Eduard Van Ballaer. Gerestaureerde gotische kruiskerk met schip van drie traveeën; koor van twee traveeën en driezijdige sluiting, moderne ingebouwde westtoren (1947). Baksteenbouw onder leien zadeldaken; versneden steunberen, doorlopend kordon en gotische twee- of meerlichten. In koormuur: geometrische figuren in gesinterde steen.

Bepleisterd en beschilderd interieur met spitsbogen op zuilen met ronde geprofileerde kapitelen en polygonale zwart beschilderde sokkels van arduin Tongewelf met stucwerk: pseudocaissons, sleutels met bloemmotieven.

Mobilair

Beeldhouwwerk: in noordelijke transeptarm: Sint-Joris bevecht de draak, gepolychromeerd hout uit de tweede helft van de 17de eeuw of eerste helft van de 18de eeuw; in zuidelijke transeptarm: Heilige Rochus van Montpellier, gepolychromeerd hout, te dateren midden 18de eeuw. Eveneens in transeptarmen: portiekaltaren, respectievelijk toegewijd aan Onze-Lieve-Vrouw (circa 1760-1770) en Sint-Job. Eiken biechtstoelen uit midden 18de eeuw in transeptsluitingen. Doorlopende 18de-eeuwse eiken lambrisering in heel de kerk. Eiken preekstoel in rococostijl (circa 1760-1770) met onder de knip een allegorische voorstelling van het Geloof.

Arduinen doopvont uit de 15de eeuw, koperen deksel uit de 19de eeuw. Tegen noordoostelijke transeptarmen: calvarie volgens chronogram gedateerd 1775.