De voormalige abdijhoeve Hof van Coolhem en het Moer bij Kalfort zijn gelegen in de gemeente Puurs in Klein Brabant. Het gebied wordt in het noorden begrensd door de bebouwing van het gehucht Sauvegarde, in het oosten eveneens door bebouwing en een gracht, in het zuiden door de spoorweg Sint.-Niklaas-Mechelen en in het westen ten slotte door de weg Kalfort-Ruisbroek.

Dit landschap kan worden opgedeeld in drie duidelijk van elkaar te onderscheiden eenheden, met name het Hof van Coolhem met parkbos rond een hoeve en schuur, de moerassige depressie van ‘Het Moer’ bij Kalfort en de aangrenzende landbouwgronden langs de zuidelijke rand.

Het Hof van Coolhem en het grootste gedeelte van Het Moer bij Kalfort hebben een gezamenlijke geschiedenis. De naamgeving 'Coolhem' gaat terug tot de 7de-8ste eeuw. Vanaf de 12de eeuw komt het gebied in bezit van de familie Van Oyenbrugge. In deze periode is reeds een mottesite bekend. In de tweede helft van de 15de eeuw worden de bewoningssite en Het Moer door de toenmalige eigenaar verkocht aan de Sint-Bernardusabdij van Hemiksem. Van het voormalige abdijdomein, die lange tijd dienst deed als toevluchtsoord, blijven enkel nog de fundamenten over. De nog aanwezige abdijhoeve en schuur dateren uit het einde van de 17de eeuw. Van het oorspronkelijk omliggende park zijn enkel de ringgracht en de herstelde boomgaard herkenbaar; de rest werd bebost. Het Moer is één van de drie grote moerassige laagten in Klein Brabant. Vroeger deed het dienst als turfwinningsgebied, maar in de 17de eeuw werd de huidige structuur gecreëerd door het opwerpen van dijken, het graven van grachten en het beplanten van de dijken met hakhout. Aan de westzijde werden een aantal weiden onderhouden ten behoeve van de pachters.

Door de hydrologische geïsoleerdheid van het gebied treft men er nog zuivere milieuomstandigheden aan die, samen met de structurele diversiteit van de vegetatie, de belangrijkste natuurwaarden bepalen. Overgangen van het ene vegetatietype naar het andere en het dichte patroon van grachten en dreven, maken het tot een esthetisch aantrekkelijk geheel. Langs de zuidrand zorgt het contrast van open akkerland met achterliggend bos voor een mooi zicht.