Hoeve "Sint-Barbaragoed" of "Kloostergoed van Deinze", bestaande uit voornamelijk begin 20ste-eeuwse hoevegebouwen op historische site.

Historiek

Site genoemd naar de eigenaar van de hoeve, het Klooster van Deinze, van 1463 tot het einde van de 18de eeuw. Op het landboek van Egem (1725) wordt een woonhuis afgebeeld, omsloten door grachten en de Straatgoedbeek aan zuidzijde. Ten oosten van de wal bevinden zich twee gebouwen en ten noorden één. Zelfde gebouwenconstellatie met verdwenen omwalling weergegeven in het landboek van de priorij Sint-Margriete uit 1777. Waarschijnlijk werd de hoeve in 1798, wanneer ze in bezit komt van Charles Gilliodts uit Brugge, opnieuw herbouwd. Op het primitief kadasterplan (circa 1830) wordt immers een andere gebouwenconstellatie weergegeven van drie losstaande bestanddelen in U vorm rond een erf open aan oostzijde. Het bakhuis staat op een apart perceel ten oosten van de hoeve. Volgens kadastergegevens ligt de hoeve in 1915 in "puinen" en wordt in opdracht van Remi Dewitte-Verkest opnieuw en met een ander grondplan herbouwd. De stal blijft grotendeels behouden. Het volume vlakbij de Straatgoedbeek blijft volgens plan staan en wordt later afgebroken.

Beschrijving

Hoeve in U-vormige opstelling rond gekasseid, begraasd en beboomd erf, toegankelijk via erfoprit en ijzeren hek tussen bakstenen pijlers. Woonhuis van zeven traveeën en één bouwlaag onder zadeldak in mechanische pannen ten noorden van het erf. Rode baksteenbouw onder vernieuwd zadeldak in mechanische pannen. Vrij lange noordelijke centrale uitbouw met op serliana geïnspireerd motief (groot rondboogvenster geflankeerd door twee kleine rondboogvensters) in topgevel. Getoogde beluikte vensters met grotendeels behouden houtwerk (grote roedeverdeling) aan noordzijde. Nieuwe deur. Tandfries onder nieuwe gootlijst. Lijstgevel aan erfzijde, centraal doorbroken door puntgevel overdekte centrale drie traveeën. Vernieuwd schrijnwerk. Westelijke zijgevel gecementeerd en voorzien van voegwerkimitatie, met rechte vensteropeningen en oculus in de top. Haaks op het woonhuis bevindt zich een stal ten westen en schuur ten oosten van het erf. Uit twee aaneengebouwde volumes bestaande donkerrode bakstenen stal met verspringende nokhoogte: noordelijk volume onder mank zadeldak in Vlaamse pannen, getypeerd door lisenen, rechthoekige houten stalramen, gedeeltelijk bewaarde brede staldeur en ijzeren schuifpoort. Aan zuidzijde het smaller aansluitend langgestrekt gedeelte onder zadeldak in mechanische pannen, met brede overkraging op ijzeren liggers aan erfzijde. Getoogde muuropeningen met bewaard houtwerk, twee zolderluiken onder haakse zadeldaken. Voorliggende bakstenen stoep. Zuidelijke zijgevel voorzien van bebording en gekenmerkt door twee gedichte getoogde stalvensters en rondboogvenster bekroond door spitsboogvormige kapelnis met beeld van Onze-Lieve-Vrouw met Kind in de top.

Ten oosten een roodbakstenen schuurvolume onder zadeldak in mechanische pannen, met overkraging op kardoezen. Segmentboogvormige deur- en poortopeningen en gevelhoge korfboogvormige poort. IJzeren deuren (onder meer tweeledig) en poorten. Vensters onder houten latei. Lagere aanbouw onder dak in mechanische pannen. Achtergelegen boomgaard en ruïne van bakhuis. Ten zuiden van het erf een tweede voormalige toegang gemarkeerd door overhoekse bakstenen pijlers.