De silotoren van het veevoederbedrijf Van Simay - Leroy is een typevoorbeeld van de betonnen silobouw tijdens het interbellum. Kenmerkend voor deze utilitaire bedrijfsgebouwen zijn de constructies in gewapend beton waar betonnen silo’s zijn ingebracht, het gesloten karakter van het gebouw met enkel raampartijen in de bovenste bouwlaag en de trechtervormige uitstortbakken aan de onderzijde. Met zijn 29 silo’s behoort deze toren tot de grotere silotorens uit deze periode. De site, met zijn bewaarde elementen uit het interbellum (silotoren en villa in cottagestijl), representeert het veevoederbedrijf te Gavere. Aanvankelijk als firma Van Simaey, later Leroy, was de veevoederhandel sinds het interbellum tot eind 20ste eeuw een belangrijke industrietak voor Gavere. De veevoederindustrie heeft mee de 20ste-eeuwse ontwikkeling van de gemeente bepaald.

De silotoren is een betonconstructie. Het volume heeft een oppervlakte van 32 op 12 meter en bevat 29 silo’s, waarvan 21 van ongeveer 4 x 4 m met een capaciteit van 150 ton en acht met een capaciteit van 30 ton. Daglicht is schadelijk bij de opslag van graan, zodat silotorens gekenmerkt worden door hun gesloten karakter. De silotoren op de site Leroy is momenteel volledig gesloten. Iconografisch materiaal toont dat er oorspronkelijk (betonnen?) raampartijen waren in de hoogste bouwlaag, waar het verdeelmechanisme van het graan zich situeert, en gevelopeningen in de laagste bouwlaag, ter hoogte van de betonnen trechters onder de silo’s. De platen die tegen de betonstructuur van de toren zijn geplaatst, zijn een ingreep van de laatste decennia.

De silotoren is in 1929 gebouwd in opdracht de veevoederfirma Van Simaey door Construction industrielle, een bouwmaatschappij uit Aalst. Rond de toren stonden verschillende bedrijfsgebouwen, tevens betonconstructies in een utilitaire bouwstijl. Aan de straatzijde werden twee (kantoor- of woon-?)gebouwen in cottagestijl geplaatst. Van de oorspronkelijke bebouwing uit het interbellum is de silotoren bewaard, evenals een van de villa's met stijl- en regelwerk. De toren was het centrale punt van de site en de trots van het bedrijf. In de bedrijfscommunicatie en –publiciteit werd dit iconische beeld vaak gebruikt.

Antwerpen was sinds de 19de eeuw de voornaamste graanimporteur van Europa. In de loop van de 20ste eeuw werden ook graanderivaten ingevoerd. Gavere was via de Schelde en het spoorwegnet verbonden met de havenstad. De firma Van Simaey koos voor een locatie vlak aan de spoorweg en op korte afstand van de Schelde. Bevoorrading via water- en spoorwegen was mogelijk.