Neogotisch klooster met school van de benedictinessen of het Convent gelegen tegenover de Sint-Jan-de-Doperkerk.

Historiek

Tegenover de Sint-Jan-de-Doperkerk bevond zich het Sint-Claraklooster of Sint-Jansklooster, gesticht in de 15de eeuw. In 1864 vestigde zich hier de dames benedictinessen uit Luik op vraag van deken Jean Reynarts om tegemoet te komen aan de vraag voor katholiek meisjesonderwijs. Voor het klooster met school werd een bestaand pand over de Sint-Jan-de-Doperkerk verbouwd. Circa tien jaar later zal men het klooster afbreken en een nieuw groter klooster met kapel en internaat bouwen op de huidige locatie. De volledige nieuwbouw, bestaande uit vier vleugels rond een binnenplaats, werd kadastraal geregistreerd in 1875. Een jaar later werd een uitbreiding geregistreerd tegen de noordvleugel, die in de jaren 1890 nogmaals vergroot werd. In 1910 werd het kloostercomplex verkocht aan de zuster van Maria van Landen. Later Onbevlekte Ontvangenisschool genaamd, zie naam boven de inkom. In 2005 werd het complex gerenoveerd en herbestemd tot sociale woningen door de sociale huisvestingsmaatschappij Gewestelijke Bouwmaatschappij Tongershuis.

Beschrijving

Rechthoekig neogotisch complex van vier vleugels rond een gesloten binnenkoer. De noordwestelijke vleugel wordt ingenomen door de kapel. Verankerde baksteenbouw van drie bouwlagen en een souterrain onder vernieuwde leien zadeldaken. Alle vleugels zijn voorzien van dezelfde spitsboogvormige muuropeningen en aflijnende fries, maar bij de straatvleugel is er meer aandacht besteed aan de uitwerking ervan.

In de straatvleugel bevindt zich rechts een risaliet van vijf traveeën met centrale toegang onder een puntgevel. De muuropeningen zijn over gans de gevel spitsboogvormig met waterlijstjes en blauwe hardstenen lekdrempels. De muuropeningen van het risaliet hebben een omlopende geprofileerde lijst en deze boven en naast de toegang hebben hardstenen waterlijstjes met gestrekte uiteinden. Voorts lopen de lekdrempels hier ook door als waterlijsten en zijn de borstweringen meer uitgewerkt. Het dieper gelegen spitsboogvormig portaal heeft een geprofileerde hardstenen omlijsting.

Het schrijnwerk werd overal vernieuwd bij de renovatie met verwijzing naar het oorspronkelijke uitzicht, uitgezonderd de bewaarde toegangsdeur. Tegen de westvleugel was er in het verleden een aanbouw. Sporen van deze aanbouw zijn zichtbaar door de bewaarde rood/witte tegelvloer. De gesloten binnenkoer werd bij de renovatie overkoepeld.

In het interieur werden, na de verbouwing tot appartementen, de witte marmeren en houten vloeren zoveel mogelijk behouden. De indeling werd wel gewijzigd, zo werden de gangen verplaatst. Twee originele trappen werden ook behouden. De kapel werd herbestemd tot multifunctionele ruimte en hier bleven onder andere de vloeren, koorbanken, glasramen en het orgel bewaard.

Achter het gebouw: grote speelplaats met een rij rode beuken en een kleine eenvoudige Lourdesgrot. Ten zuidoosten recentere schoolgebouwen, hiervoor horend bij het klooster.