Burgerhuis in eclectische stijl met neorenaissance-inslag, als eigen woning gebouwd door Jan Frans Sel-Caluwaerts, naar een ontwerp uit 1892. Ontworpen op dertigjarige leeftijd, is dit de laatst gekende residentie van de architect. Vóór de Eerste Wereldoorlog deelde hij hier kortstondig zijn praktijk met zoon Jan Sel.

Jan Frans Sel-Caluwaerts beëindigde zijn architectuurstudies in 1881 en werkte toen al in dienst van het provinciebestuur van Antwerpen, aanvankelijk onder leiding van Leonard Blomme en vanaf 1899 Louis Gife. In 1920 zou hij zelf worden benoemd, tot provinciaal architect voor het arrondissement Antwerpen, een functie die hij vervulde tot 1928. Vanaf midden jaren 1886 tot de Eerste Wereldoorlog combineerde Sel-Caluwaerts zijn ambt met een bloeiende privé-praktijk, die talrijke burgerhuizen opleverde. In 1892 won hij samen met Frans Truyman de architectuurwedstrijd voor het Hoger Handelsgesticht in de Schildersstraat, zijn meest gekende realisatie. De eigen woning en de gelijkaardige woning Pirson uit 1891 hogerop in de Anselmostraat (nummer 64, gesloopt), dateren uit deze vroege fase van zijn loopbaan. Sel-Caluwaerts' architectuur evolueerde van een monumentaal, plastisch eclecticisme, met discrete invloeden van de art nouveau na 1900, naar een rijk geornamenteerde, klassieke beaux-artsstijl omstreeks 1910.

Met een gevelbreedte van twee ongelijke tot drie traveeën, omvat de rijwoning drie bouwlagen onder een zadeldak. De verzorgde lijstgevel heeft een parement uit rood baksteenmetselwerk in kruisverband met knipvoegen, gebruik van witte natuursteen voor speklagen, omlijstingen, balkon en fries, en blauwe hardsteen voor plint en puilijst. Asymmetrisch van opzet legt de compositie de klemtoon op de brede rechter travee. Entablementen en een balkon met balustrade en bolornamenten op de postamenten markeren de eerste verdieping, een drielicht met Ionische deelzuiltjes de tweede. Verder rechthoekige muuropeningen in geriemde omlijsting, het portaal met driehoekig fronton. Klassiek hoofdgestel met houten kroonlijst op modillons. Het houten schrijnwerk van de inkomdeur en vensters is bewaard, evenals de ijzeren borstwering, keldertralies en voetschraper.