Burgerhuis of meergezinswoning in neoclassicistische stijl gebouwd in opdracht van de heer Dossogne, naar een ontwerp door Jos Wilrycx uit 1907. Deze architect was actief van omstreeks 1895 tot eind jaren 1930. Vóór de Eerste Wereldoorlog paste hij zowel een conventionele neoclassicistische als een meer pittoreske neo-Vlaamserenaissance-stijl toe. Waar de woning Dossogne representatief is voor de eerste categorie, geldt de eigen woning van de architect in de Jan Van Beersstraat als een uitgesproken voorbeeld van de tweede.

Met een gevelbreedte van drie traveeën omvat de rijwoning een souterrain en drie bouwlagen onder een plat dak. De bepleisterde en beschilderde lijstgevel rust op een hoge plint uit blauwe hardsteen. Geleed door waterlijsten, met een geblokte begane grond, legt de gevelcompositie de klemtoon op de middenas. Deze wordt op de eerste verdieping gemarkeerd door een balkon met consoles en smeedijzeren borstwering. Verder beantwoordt de opstand aan een regelmatig ordonnantieschema, opgebouwd uit registers van rechthoekige en op de tweede verdieping getoogde muuropeningen, de bovenvensters in geriemde omlijsting met oren, onderdorpel en sluitsteen. Een houten kroonlijst met tandlijst vormt de gevelbeëindiging. Het houten schrijnwerk van de inkomdeur met sierlijk traliewerk en de vensters is bewaard, evenals de smeedijzeren souterraintralies.

De plattegrond beantwoordt aan de klassieke typologie van het burgerhuis, dat uit een hoofdvolume en een smalle achterbouw in entresol bestaat, ontsloten door de zijdelings ingeplante inkom- en traphal. Volgens de bouwplannen biedt de begane grond ruimte aan een suite van salon en eetkamer, en een achterkamer; keuken en wasplaats bevinden zich in het souterrain. De eerste verdieping omvat drie kamers met pomp en wc, wellicht bedoeld als huurkwartier. Op de tweede verdieping bevinden zich twee kamers en een 'cabinet de toilette'.