Voormalige gesloten hoeve. Eerste vermelding in 1659; de hoeve staat foutief niet aangeduid op de Ferrariskaart (1771-77), wel in de Atlas van de Buurtwegen (1843), als gesloten hoeve. Alleen het poortgebouw en het woonhuis waren oorspronkelijk van baksteen; in hun huidig uitzicht daterend uit eind 18de eeuw of begin 19de eeuw; stal en schuur zijn recent versteende vakwerkgebouwen.

Gebouwen onder zadeldaken, rondom een rechthoekig erf. Poortvleugel aan straatzijde, voorzien van een rondboogpoort in een kalkstenen omlijsting met negblokken in regelmatig verband. Woonhuis ten westen van het erf (nok loodrecht op de straat). Dubbelhuis van vijf traveeën en oorspronkelijk één, thans anderhalve bouwlaag. Sterk verhoogde begane grond; de kelderverdieping, links, is voorzien van een deur met twee kleine, flankerende venstertjes; bakstenen tongewelf; het rechter gedeelte is alleen onderkelderd aan erfzijde, en de kelder is lager. De oorspronkelijke muuropeningen zijn de rechthoekige vensters en deuren in vlakke, kalkstenen omlijsting; de deur op neuten is voorzien van een kalkstenen tussendorpel; hoge, dubbele steektrap.

De recent versteende dienstgebouwen behielden hun oorspronkelijke volumes; resten van de timmer, onder meer de posten van de poorten. Tegenover het woonhuis, ten oosten van het erf, de stal, achteraan het erf, de dwarsschuur; de aansluitende varkensstal verdween.