Semi-gesloten hoeve, waarvan het woonhuis waarschijnlijk opklimt tot de eerste helft van de 19de eeuw, de dienstgebouwen dateren uit het begin van de 20ste eeuw. Op de Ferrariskaart (1771-77) staat een hoeve met losstaande bestanddelen, in de Atlas van de Buurtwegen (1843) een semi-gesloten hoeve; waarschijnlijk was deze volledig van vakwerk.

Restauratie en verbouwing zijn aan de gang. De toegang tot het erf is via een ijzeren hek tussen het woonhuis en de noordoostelijke stal.

Woonhuis aan straatzijde, ten zuidoosten van het erf. Vijf traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak (nok parallel aan de straat, Vlaamse pannen). Bepleisterd en geelgeschilderd stijl- en regelwerk met lemen vullingen; de vier noordelijke traveeën zijn onderkelderd. De dienstgebouwen werden versteend aan het begin van de 20ste eeuw.

Bakstenen gebouwen onder zadeldaken (Vlaamse en mechanische pannen). De stallen, ten zuidwesten en noordoosten van het erf, zijn voorzien van getoogde deuren in gecementeerde omlijsting, en rechthoekige vensters. De schuur achteraan het erf heeft een kruis van zwarte pannen in het dak; twee korfboogpoorten. Verschillende muuropeningen werden gewijzigd.