Gesloten hoeve, vlak bij de Herk. De hoeve ontstond uit een langgestrekt gebouw, confer Ferrariskaart (1771-77), dat in de eerste helft van de 19de eeuw een haakse vleugel kreeg, confer Atlas van de Buurtwegen (1843). Deze oude, mogelijk eerste helft 18de-eeuwse kern bleef behouden in de noordoostvleugel, die de dwarsschuur en het woonhuis omvat.

Langgestrekt gebouw onder steil zadeldak (Vlaamse pannen, met kruis in zwarte pannen in het dakschild aan de voorgevel). De achtergevel behield het oorspronkelijke vakwerk, thans met recente beschieting. In de rechterzijgevel is het vakwerk met de lemen vullingen nog zichtbaar. Tegen deze gevel werd een lager, recenter woongedeelte aangebouwd. Recent versteende voorgevel.

De oorspronkelijke ordonnantie is niet meer te achterhalen. De stal tegenover het woonhuis dateert uit de tweede helft van de 19de eeuw en was oorspronkelijk eveneens in vakwerk, aan het eind van de 19de eeuw grotendeels versteend.

De zuidoostzijde van het erf wordt afgesloten door een bakstenen stal uit eind 19de eeuw met aansluitend schob onder doorlopend dakschild tegen de achtergevel. Recente stal ten noordwesten van het erf.