Oorspronkelijk een hoeve met walgrachten tussen de Schelde en de Hundelgemsesteenweg, in 1269 als het "goed te pain-perdu" geschonken door Juta van Brienne aan de cisterciënzerinnenabdij van Ter Hagen (afkomstig van Axel) als nieuwe vestigingsplaats voor dit klooster. In 1272-1273 gedwongen om Merelbeke te verlaten en hun vroeger klooster te Axel opnieuw te betrekken. Overplaatsing van de abdij van Ter Hagen naar Gent in 1586. Tot de verkoop als nationaal goed in 1794, werd de abdijhoeve door de cisterciënzerinnen verpacht. In de 19de eeuw dienstig als buitenplaats en later omgevormd tot hoeve. Demping van de walgrachten in 1933, vernieling van het woonhuis in de Tweede Wereldoorlog en verkaveling van het erf met boomgaard in 1959.
Vroeger een enkelvoudig rechthoekige omgrachte hoeve met losstaande bestanddelen: een poortgebouw op het eind van de toegangsdreef tegenover het woonhuis, twee bedrijfsgebouwen en een kapel aan de zijkanten van het erf (zie landboek van 1782).
Overzolderd poortgebouw van één travee onder schilddak (leien, nok parallel aan de straat), voorzien van twee siernokijzers, aanzien als daterend uit de 17de eeuw maar waarschijnlijk gereconstrueerd circa 1900 met neogotische inslag door de toenmalige eigenaar Verhaegen. Verankerde bakstenen lijstgevel met brede tudorboogvormige poort aanzettend op zandstenen hoekblokken. Links ter hoogte van de boog uitgespaarde gevelnis voor heiligenbeeld. Rechts bij de herstelling ingemetselde zandstenen herinneringssteen met gotisch opschrift: "In Maart 1678 tijdens het beleg van Gent/ hield Lodewijk XIV koning van Frankrijk/ zijn verblijf in dit hof zijnde het Verloren Broodhof/ Arch. der St.-Pietersabdij". Steunberen met dubbele versnijding tegen de schuin oplopende zijmuren met muurvlechtingen. Rechthoekige poort onder houten latei aan de erfzijde.
Links aan de straatzijde aansluitend lang voormalig hoevegebouw van één bouwlaag en elf traveeën, onder zadeldak (Vlaamse pannen), uit de 19de eeuw. Verankerde bakstenen gevels aangepast aan de nieuwe functie van woning (voordien dancing Don Pépé). Straatgevel afgelijnd door een getrapte daklijst. Rechts zijpuntgevel met aandak, muurvlechtingen, schouderstuk op natuurstenen console, grote grijze natuurstenen hoekblokken.
- Rijksuniversiteit Gent, Fonds Vliegende Bladen II, Meirelbeke.
- VAN DAMME M., Geschiedkundige kronieken, 12, Merelbeke, mei 1988, p. 4-6.
- VAN DAMME M., Geschiedkundige kronieken 13, Merelbeke, juli 1988, p. 6-9.