Hoeve met losse bestanddelen, vermeldenswaard als overblijfsel van een oorspronkelijk middeleeuwse heerlijke site metwalgrachten in het alluvium van de Molenbeek. Voormalige heerlijkheid ter Burcht, leen afhangend van de heerlijkheid van Rode en in 1364 toebehorend aan Jan de Gruutere. Vroeger omgracht neerhof met achterliggend afzonderlijk rechthoekig omgracht opperhof (zie renteboek van 1675 en Ferrariskaart van 1771-1778), zogenaamd "Kasteel of Hof ter Burcht". Als buitenverblijf laatst toebehorend aan baron J. de Loen die het kasteel eind eerste helft van de 19de eeuw liet slopen. Walgrachten later gedempt. De Gentweg, tegenover de ingang van de huidige hoeve, stemt nog overeen met het tracé van de lange kasteeldreef die vroeger zuidwestwaarts voerde tot aan de Vijverstraat.

Naar het zuidoosten georiënteerd boerenhuis van één bouwlaag en zeven traveeën, onder zadeldak (Vlaamse pannen), waarschijnlijk uit de eerste helft van de 19de eeuw, met in de loop van de 20ste eeuw aangepaste verankerde bakstenen voorgevel. In de gewitte achtergevel: bewaarde getraliede rechthoekige vensters met houten latei, waaronder een kelderraam en opkamervenster onder de dakoverstek met hanggoot. Ten oosten aangepaste, gewitte bakstenen dwarsschuur met pannen zadeldak.