Gesloten geheel, van 1634 tot 1674 hospitaal, later hoeve, in 1702 vermeld als eigendom d'Oupie, sinds 1706 in het bezit van de familie Broers. Afgebeeld op de Ferrariskaart (1771-1777). De gebouwen zijn gegroepeerd rondom een kleine binnenplaats. Thans in twee delen gesplitst en vrij sterk aangepast. De oude delen dateren uit de tweede helft van de 17de eeuw.

Het centrale gedeelte van de vleugel aan straatzijde is volledig recent, op de inrijpoort links na. Oorspronkelijk was dit één vleugel onder doorlopend zadeldak, met rechts van de inrijpoort de voorgevel van een woonhuis met dubbelhuisordonnantie, vijf traveeën en twee bouwlagen, voorzien van kloosterkozijnen in een kalkstenen omlijsting met negblokken, en een rechthoekige deur met bovenlicht. De behouden inrijpoort is een rondboogpoort in een verankerde kalkstenen omlijsting, met negblokken aan de lage posten. Erboven een kleine bakstenen nis tussen twee rechthoekige vensters in een mogelijk aangepaste kalkstenen omlijsting met negblokken; de gevel werd iets verlaagd en het zadeldak verwijderd.

Het noordelijke-, haakse gedeelte behield het oorspronkelijke volume. Bakstenen gebouw onder vrij steil zadeldak, de zijgevel aan straatzijde voorzien van aandak en muurvlechtingen. Kalkstenen hoekband aan de rechterzijde. De zijgevel behield zijn oorspronkelijke ordonnantie, zij het met gedichte muuropeningen; drie kloosterkozijnen in een kalkstenen omlijsting met negblokken, en twee kleine rechthoekige vensters in een gelijkaardige omlijsting; het venster in de geveltop, dat niet gedicht is, is voorzien van sponningbeloop en duimen. De muuropeningen in de noordgevel zijn gewijzigd.

De gevel aan de zijde van de binnenplaats is voorzien van rechthoekige vensters zoals hoger beschreven, en een rechthoekige deur met afgeronde hoeken in een kalkstenen omlijsting met negblokken; erboven een ovaalrond, bakstenen bovenlicht. De overige gevels aan de zijde van de binnenplaats behielden resten van de oorspronkelijke muuropeningen in omlijstingen zoals hoger beschreven.

De zuidvleugel, onder verlaagd zadeldak, behield de originele lage, breukstenen plint. Gewijzigde benedenvensters aan straatzijde (begin 19de eeuw, herbruikt materiaal), de bovenvensters zijn de kleine, rechthoekige vensters van het hoger beschreven type. De geveltop is verlaagd. De zuidgevel heeft gelijkaardige bovenvensters, twee gewijzigde benedenvensters (begin 19de eeuw) en twee gedichte kloosterkozijnen in een kalkstenen omlijsting met negblokken. In de verschillende gevels bleven bakstenen ontlastingsbogen van vroegere muuropeningen bewaard.