Neoclassicistisch herenhuis met dubbelhuisopstand uit de eerste helft van de 19de eeuw, mogelijk een samenstel van meerdere oude kernen. Architect Henry Redig verrijkte de gevel in 1873 met het stucdecor en een balkon. De opdrachtgever van deze ingreep valt niet uit het bouwdossier af te leiden, maar het betreft mogelijk de wijnhandelaar J.H. Van Kerckhoven-Donnez, die al in 1875 twee vensters liet verbreden tot winkelraam.

De verbouwing behoort tot het latere oeuvre van architect Henry Redig, wiens loopbaan omstreeks 1840 van start was gegaan. Na een periode als stadsarchitect van Lier, vestigde Redig zich in 1855 in Antwerpen, waar hij tien jaar later tot de best beklante bouwmeester van zijn generatie werd gerekend. Tot op hoge leeftijd actief, omvat zijn indrukwekkende productie vele tientallen burger- en herenhuizen in de betere wijken van de stad. Deze werden veelal opgetrokken voor kapitaalkrachtige opdrachtgevers in de geldende neoclassicistische stijl, zoals het hotel Bovie-Van Camp uit 1869 in de Britselei. Het eclecticisme met neobarokke inslag en het polychrome materiaalgebruik van de kunstenaarswoning Arnold Arens uit 1878, betekenden een belangrijke wending in de architectuur van Redig, die twee jaar eerder was ingezet met zijn verdwenen eigen woning in de Amerikalei.

Met een gevelbreedte van zes traveeën omvat de voorname rijwoning met drie bouwlagen onder een zadeldak met kruisende nok (pannen). De bepleisterde en beschilderde lijstgevel, oorspronkelijk met dubbelhuisopstand, rust vandaag op verbouwde winkelpuien. Geleed door de puilijst, legt de compositie de klemtoon op het twee traveeën brede middenrisaliet, oorspronkelijk met het inkomportaal, dat op de bovenverdieping wordt gemarkeerd door twee gegroefde composiete pilasters in kolossale orde. Verder beantwoordt de opstand aan een regelmatig ordonnantieschema, opgebouwd uit verkleinende registers van rechthoekige bovenvensters, op de eerste verdieping in geriemde omlijsting met cordonvormende lekdrempels, op de tweede verdieping met geprofileerde dagkanten en individuele lekdrempels. Een klassiek hoofdgestel met een gelede architraaf en een gekorniste houten kroonlijst en tandlijst vormt de gevelbeëindiging. Deze laatste rust op uitgelengde, in het risaliet gekoppelde voluutconsoles, waartussen casementen met rozetten.