Pastorie in neogotische stijl gebouwd in opdracht van de Sint-Lambertusparochie, naar een ontwerp door de architect Edmond Leclef uit 1891. Bouwheer was Joannes Cornelius Asselberghs (Deurne, 1850-Minderhout, 1904), eerste pastoor van de in 1889 opgerichte Sint-Lambertusparochie. Hij werd op 19 september 1874 priester gewijd in Mechelen, was vanaf 25 oktober 1888 kapelaan en van 28 november 1889 tot 20 januari 1893 pastoor van de Sint-Lambertusparochie, en vervolgens tot zijn overlijden pastoor van de Sint-Clemensparochie in Minderhout. Op het aanpalende perceel liet pastoor Asselberghs in 1892 een lagere meisjesschool met onderwijzerswoning bouwen, eveneens naar ontwerp van Leclef. De eerste voorlopige kapel in de Rupelstraat, werd in 1910-1913 vervangen door de huidige Sint-Lambertuskerk, naar een ontwerp door de architect Jos. Evrard uit 1908.

Edmond Leclef zette de succesvolle praktijk van zijn in 1878 overleden vader Heliodore Leclef voort. Met statige herenhuizen voor de hogere burgerij, drukten vader en zoon Leclef tijdens de jaren 1870 hun stempel op de Leien. Vermoedelijk actief tot zijn overlijden in 1902, evolueerde de architectuur van Edmond Leclef van een door de Lodewijk XVI-stijl geïmpregneerd neoclassicisme, in de jaren 1880 naar een kleurrijk eclecticisme met invloeden van de neo-Vlaamserenaissance-stijl. Vanaf het begin van zijn loopbaan legde de architect zich ook toe op de ontwikkeling van industriële complexen. Uit 1880 dateren de ontwerpen van een ensemble van vier huidenpakhuizen, de Magazijnen Ernest, Paolo, Alfred en Schmidt in het bouwblok Duboisstraat, De Pretstraat en Fuggerstraat. De neogotische gebouwen van de Sint-Lambertusparochie maken deel uit van zijn latere oeuvre.

De pastorie met dubbelhuisopstand omvat drie ongelijke traveeën en twee bouwlagen onder een zadeldak (nok parallel aan de straat, leien) met aandaken. Het parement van de lijstgevel bestaat uit rood baksteenmetselwerk in kruisverband met knipvoegen, verankerd door smeedijzeren sierankers. Van blauwe hardsteen is spaarzaam gebruik gemaakt voor de geprofileerde plint, vensterkruisen, lateien, lekdrempels, kraagstenen, pinakels en dekstenen. Asymmetrisch van opzet legt de compositie de klemtoon op het brede zijrisaliet in de linker travee, dat doorloopt in een puntgevel met schouderstukken en drie overhoekse pinakels waarop bolornamenten. De opstand wordt verticaal geritmeerd door oplopende Brugse traveeën met bakstenen maaswerk in de boogvelden, spitsbogig in het risaliet en korfbogig in de overige traveeën. Een korfboogdeur op hardstenen treden markeert de middentravee, registers van dubbele en enkele kruiskozijnen openen beide bouwlagen. Een eenvoudige houten kroonlijst vormt de gevelbeëindiging, en schouderstukken op kraagstenenen accentueren de aandakan; afgesnuite leien dakkapel. Bewaarde houten vleugeldeur met briefpanelen en vierlobbige ijzeren traceringen in het bovenlicht, glas-in-loodramen met medaillons op de begane groind, gietijzeren voetschraper en smeedijzeren keldertralies.