Fraai herenhuis tegenover het westportaal van de decanale Sint-Pietersbandenkerk, van zes traveeën en tweeënhalve bouwlaag onder pannen zadeldak. Dubbelhuis teruggaand op een U-vormig gebouw dat in 1775 toebehoorde aan A. Serraris en J. Smet volgens de "Ommelooper & Terrier ofte Landt & Caerteboek (...)" van 1772-1776. In 1853 in opdracht van vrederechter H. Schouppe herbouwd en vergroot en samengevoegd met het aanpalende pand, het huidige nummer 17. Volgens kadastergegevens door dezelfde eigenaar in 1871 een tweede maal verbouwd en voorzien van een klein meerhoekig tuinpaviljoentje in de zuidwesthoek van het terrein dat nu bij nummer 17 hoort. Eigendommen vervolgens in 1884 door de erfgenamen in twee afzonderlijke loten verkocht en nummer 18 toegewezen aan koster H. Van Damme (zie uittreksel akte). Het daaropvolgende jaar werd het pand naar achteren toe vergroot, waardoor het de huidige plattegrond verkreeg. Het poortje in de rechtertravee van nummer 17, gebruikt voor de afvoer van beer en mest bleef gemeenschappelijk en werd pas circa 1985 gedicht. De woning werd in 1924 verkocht aan de familie Ide, die deze inwendig renoveerde in 1936 naar een ontwerp van architect Van de Walle (Izegem) (volgens mondelinge bron).

Stijlvol neoclassicistisch herenhuis met dubbelhuisopstand, waarvan het voorkomen haast ongewijzigd is in vergelijking met historische prentbriefkaarten van rond de eeuwwisseling. Opgetrokken in 1871 en vergroot in 1885, maar wellicht met oudere kern. Karakteristieke strakke en geritmeerde gevelopbouw gemarkeerd door de naar boven toe verkleinende rechthoekige vensters, op de tweede verdieping gevat in een verdiepte geprofileerde lijst. Voorgevel horizontaal belijnd door middel van geprofileerde, kwart- en halfronde lijsten, cordons en gevelbrede spiegel ter hoogte van de borstwering en een kroonlijst op klossen en tandlijst. Witgeschilderde vlakbepleisterde voorgevel contrasterend met de hoge grijsgetinte gefrijnde hardstenen sokkel. Benedenvensters met persiennes voorzien van voorzetraampjes, bovenvensters van typische kleinhouten. Voordeur gevat in een zandstenen omlijsting op neuten met sponning en kroonlijst. Glasdeur met gesmeed ijzerwerk uit het interbellum. Voormalig rechthoekig poortje met afgeronde bovenhoeken onder kroonlijst in rechtertravee van nummer 17, resultaat van verbouwing van 1951 naar ontwerp van architect E. Van Couwenberghe (Hamme) en geïnspireerd op de vroegere toestand.