Inventaris

Poperingseweg 276 (Ieper)
Huis van vijf traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak, volgens bewoner daterend van 1860.

Poperingseweg 282 (Ieper)
Alleenstaand herenhuis middenin beboomde tuin, aan de straat afgezet met een fraai gietijzeren hek; omlopend gekasseid pad. Neoclassicistisch dubbelhuis van zes traveeën en twee bouwlagen onder schilddak, gedateerd 1865 in een cartouche op het koetshuis.

Poperingseweg 318-320 (Ieper)
Identieke arbeiderswoningen waarvan de geschiedenis door het bewoningspatroon, intrinsiek met het links aanpalende hopmagazijn verbonden is.

Poperingseweg 322 (Ieper)
Voormalig hopmagazijn, zie geschilderde opschriften "V.B. - J.G. Veys. Houblons - Hophandel" op straatgevel. Lazaret tijdens de Eerste Wereldoorlog. Later gebruikt als opslagruimte voor tabak.

Poperingseweg 553-557 (Ieper)
Haaks op de straat ingeplante rij arbeiderswoningen van één bouwlaag, gelegen links van een koer. Voorheen bevond zich een parallelle rij woningen aan de andere zijde van de koer. Gebouwd in 1871 als een hoekhuis met magazijnen. De magazijnen werden omstreeks 1919-1920 omgebouwd tot twee woonhuizen.

Rijselstraat (Ieper)
Van de Vaubanvestingen, uitgebouwd op 14de-eeuwse kern, resten twee derden van de gebastioneerde binnenversterking met gracht en drie halve manen, fragmenten en/of tracé van het buitenwerk, en sporen van een oorspronkelijk overstromingsgebied. Naoorlogse inbreng van nieuwe constructies in plaats van verdwenen stadspoorten, waaronder het bekende Britse oorlogsgedenkteken door R. Blomfield als poortgebouw ontworpen ter vervanging van de vroegere Menensepoort. De beboomde natuurwandeling naar ontwerp van L. Fuchs sluit aan bij een in de 19de eeuw ontstane "promenade"-traditie.

Vlamertingestraat 18 (Ieper)
Hoeve met losse bestanddelen, deels vernield tijdens de Eerste Wereldoorlog, waarna herstel en herbouwd, grosso modo naar oorspronkelijk uitzicht, naar ontwerp van architect C. Schmidt (Poperinge) van 1920.

Vlamertingestraat 34-36 (Ieper)
Eenheidsbebouwing met L-vormige plattegrond bestaande uit: een herberg met aanleunende opslagplaats en een achterliggend, geasfalteerd erf met stal- en schuurvleugel; drie arbeiderswoningen, onder meer twee met verhoogde begane grond.

Heirweg-Zuid 91-93 (Ingelmunster)
De site van de Doornmolen met hoge molenromp van 1856 en Doornmolenhoeve is gelegen op het hoogste punt van Ingelmunster. De hoge molenromp vormt een baken in het agrarische landschap. De Doornmolen is samen met de Zandbergmolen nog de enige getuige van de elf windmolens die Ingelmunster rond 1900 telde. De molenaarshoeve gaat in kern terug tot het einde van de 18de eeuw, maar heeft een uitzicht uit de tweede helft van de 19de eeuw.

Lampettenstraat 19 (Ingelmunster)
Hoeve in ruïneuze toestand, als site aangeduid op 19de-eeuwse kaarten. Oorspronkelijk lage, losse bestanddelen van verankerde baksteen onder zadeldaken, aangelegd rondom een onverhard erf met ten oosten oude haag van haagbeuk.